Μενου

Πειραματικό Κέντρο Τεχνών
Πρόγραμμα performances | CYFEST 17: International Media Art Festival
27 Νοεμβρίου 2025 - 24 Ιανουαρίου 2026

Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου 2025, 19:00 

Hugo Solís 
Bridge GR–MX

ηχητική περφόρμανς, ηχοτοπίο Ambisonics, 2025 
διάρκεια: 45’

 

Η συγκεκριμένη περφόρμανς χτίζει μια ηχητική γέφυρα που ενώνει την Πόλη του Μεξικού με τη Θεσσαλονίκη, συνυφαίνοντας τις διακριτές ηχογραφήσεις πεδίου κάθε πόλης. Με εμβυθιστικό ήχο Ambisonics, το έργο μετασχηματίζει αυτά τα ηχοτοπία σε πραγματικό χρόνο, παίζοντας δυναμικά με την πρόσληψη του χώρου και του περιβάλλοντος. Πάνω σε αυτό το υπόβαθρο προστίθενται πλούσιες συνθετικές υφές και ακολουθίες μοτίβων, που παράγονται από συνθεσάιζερ και υφίστανται επεξεργασία με loopers και ψηφιακά εφέ.

 

Ο Hugo Solís είναι καλλιτέχνης ηλεκτρονικών τεχνών που εστιάζει στις δημιουργικές και αισθητικές δυνατότητες της διασταύρωσης ήχου, ψηφιακών τεχνολογιών και διαδραστικότητας. Έχει παρουσιάσει έργα και δώσει συναυλίες στο Μεξικό και διεθνώς και συμμετέχει τακτικά σε εξειδικευμένα δρώμενα στους τομείς της τέχνης, της επιστήμης και της τεχνολογίας. Έχει λάβει υποστήριξη, υποτροφίες και διακρίσεις μεταξύ άλλων από το Εθνικό Ταμείο για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες του Μεξικού (FONCA), το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM), τη μεξικανική εταιρεία τηλεπικοινωνιών TELMEX, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (MIT), το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, το Τμήμα Ψηφιακών Τεχνών και Πειραματικών Μέσων DXARTS, το IMEB–Bourges (Institut International de Musique Électroacoustique de Bourges), το Centro Multimedia (Κέντρο Πολυμέσων), το φεστιβάλ Transitio_MX και το Leonardo. Είναι μέλος του Εθνικού Συστήματος Ερευνητών του Μεξικού (Sistema Nacional de Investigadores, SNI). Το 2013 και το 2019 αναγνωρίστηκε ως μέλος του Εθνικού Συστήματος Δημιουργών Τέχνης του Μεξικού (Sistema Nacional de Creadores de Arte, SNCA). Διδάσκει ως καθηγητής πλήρους απασχόλησης στο Αυτόνομο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο της Πόλης του Μεξικού (Universidad Autónoma Metropolitana, UAM). 

 

Jaanika Peerna
Warm Offering of Cold (Θερμή Προσφορά Κρύου)
περφόρμανς, 2025

διάρκεια: 20’

 

Για τους σκοπούς της περφόρμανς, η Jaanika Peerna χρησιμοποιεί ένα γλυπτό κομμάτι πάγου ως κεντρικό στοιχείο της χορογραφίας. Μέσα από το βαθύ προσωπικό της ενδιαφέρον για την κλιματική κρίση, ιδίως την τήξη των παγετώνων, η Peerna χρησιμοποιεί τον πάγο ως τοτεμική αναπαράσταση δύναμης, ομορφιάς και περιβαλλοντικής ευθραυστότητας στις περφόρμανς της, καθώς και ως μέσο διαγραφής, ροής και μετασχηματισμού. Η συμμετοχική παράσταση συνδέει την εγκατάσταση Cold Love με το σώμα νερού που βρίσκεται έξω από το μουσείο.

 

 

Η Jaanika Peerna είναι καλλιτέχνιδα γεννημένη στην Εσθονία με βάση τη Νέα Υόρκη και τη Λισαβόνα. Το έργο της περιλαμβάνει σχέδια, εγκαταστάσεις και περφόρμανς, που συχνά καταπιάνονται με το θέμα των μετασχηματισμών του φωτός, του αέρα, του νερού, και άλλων φυσικών φαινομένων. Στις περφόρμανς της συχνά εμπλέκει το κοινό σε μια συμμετοχική πράξη αναστοχασμού πάνω στην τρέχουσα κλιματική κρίση. Η καλλιτεχνική της πρακτική πηγάζει από τη σωματική εμπειρία της ύπαρξής μας και αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση του κοινού όσον αφορά την ευπάθεια, την αλληλεξάρτηση και το θαύμα κάθε μορφής ζωής. 

 

Έχει εκθέσει το έργο της και ανεβάσει παραστάσεις σε όλη τη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης και διεθνώς. Τα έργα της βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, καθώς και στο Fonds National d’Art Contemporain και στο Μουσείο Glyn Vivian της Βρετανίας. Εκπροσωπείται από τις γκαλερί JHB Gallery, Artrovert και IdeelART. Το 2022 κυκλοφόρησε η μονογραφία Glacier Elegies από τις εκδόσεις Terra Nova Press/ MIT Press. 

 

Σάββατο, 13 Δεκεμβρίου 2025, 20:00*

Vito Palumbo - Νίκη Λαδά - Francesco Abbrescia

Skin V
ηχητική περφόρμανς για σόλο φωνή με ενίσχυση, 2024

διάρκεια: 14’

 

Ο Vito Palumbo έχει αναπτύξει την έννοια του «φωτός-ήχου», η οποία υπερβαίνει τις καθιερωμένες αντιλήψεις για το χρώμα και τη χροιά και περιλαμβάνει μια νέα προσέγγιση για ορισμένα χαρακτηριστικά του ήχου και, κυρίως, για την επεξεργασία και εξερεύνησή τους μέσω της ενορχήστρωσης. Τα έργα του γεννήθηκαν από την αφηρημένη ιδέα μιας προοδευτικής διάδοσης «ηχητικών σπόρων», ο καθένας από τους οποίους δημιουργεί τη δική του αύρα, σαν μια σκιά. Η σχέση και η χωρική υπέρθεση αυτών των αυρών σχηματίζει σταδιακά ένα καλειδοσκόπιο φώτων και χρωμάτων, που ζωντανεύει και εξελίσσεται σε μια διαδικασία όλο και μεγαλύτερης πυκνότητας.

 

Η μέτζο-σοπράνο Νίκη Λαδά ερμηνεύει ρεπερτόριο τόσο του 19ου αιώνα όσο και σύγχρονο κλασικό. Πρωταγωνίστησε ως Femme στην όπερα Le mort et la résurrection του Νικόλα Τζώρτζη, την οποία ανέβασε η Εθνική Λυρική Σκηνή τον Μάρτιο του 2025, και ερμηνεύει το Skin V του Vito Palumbo στο MTR Festival της Νάπολης τον Δεκέμβριο του 2024. 

 

Έχει συνεργαστεί με τους Franck Bedrossian, Rosalba Quindici, Divertimento Ensemble, Suono Giallo Ensemble και Opificio Sonoro, και έχει εμφανιστεί σε χώρους όπως το Teatro Litta di Milano και το Festival dei Due Mondi di Spoleto. Το 2024-2025 ήταν η κύρια γυναικεία φωνή του ετήσιου εργαστηρίου σύνθεσης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

 

Ο Vito Palumbo είναι Ιταλός συνθέτης, τα έργα του οποίου έχουν παρουσιαστεί από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της RAI και το Athenäum-Quartett Berliner Philharmoniker. Σπούδασε στην Accademia Nazionale di Santa Cecilia στη Ρώμη και στην Accademia Chigiana στη Σιένα, ενώ έχει λάβει προσωπική υποτροφία από τον Luciano Berio. Το 2005 τιμήθηκε με το βραβείο G. Petrassi από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Έχει κερδίσει πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς, (όπως ο Διαγωνισμός Prokofiev), και έχει λάβει παραγγελίες από σημαντικά ιδρύματα και φεστιβάλ διεθνώς (Philharmonia Quartett Berlin, Académie de France, Teatro Petruzzelli, κ.ά.). Η μουσική του έχει μεταδοθεί από το Τρίτο Πρόγραμμα της ιταλικής ραδιοφωνίας RAI, το Radio France και το Arte France. 

 

Ο Francesco Abbrescia είναι Ιταλός συνθέτης και ερμηνευτής ηλεκτροακουστικής μουσικής. Σπούδασε πιάνο, τραγούδι και διεύθυνση χορωδίας, και αποφοίτησε από το Τμήμα Σύνθεσης και Ηλεκτρονικής Μουσικής του Ωδείου «Niccolò Piccinni» στο Μπάρι, όπου σήμερα διδάσκει Ερμηνεία και Εκτέλεση Ηλεκτροακουστικής Μουσικής. Το έργο του επικεντρώνεται στη ζωντανή ηλεκτροακουστική ερμηνεία και στη σύνθεση σε υπολογιστή με αλγοριθμικές μεθόδους. Ως σκηνοθέτης ήχου και ερμηνευτής ζωντανής ηλεκτρονικής μουσικής έχει συνεργαστεί με συνθέτες όπως οι Ivan Fedele, Michele Dall’Ongάρο και Vito Palumbo και μουσικούς όπως οι Francesco D’Orazio και Filippo Lattanzi. Οι παραστάσεις του έχουν παρουσιαστεί στη Μπιενάλε της Βενετίας, στο IRCAM – Visions και στο Milano Musica. Νικητής του Εθνικού Βραβείου Τεχνών 2008/09, είναι συγγραφέας του In Human Memories (Ex Chordis, 2024).

 

*Συμμετοχή για το κοινό με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση. 

 

φø (Φώτης Ροβολής) 
Cyborgutt 2.0 
ηχητική περφόρμανς, 2023 
διάρκεια: 18’

 

Το Cyborgutt είναι μια ηλεκτροακουστική διαδραστική σύνθεση για έναν περφόρμερ και βιοαισθητήρες, που δημιουργεί το ηχοτοπίο ενός gender fluid σώματος. To φø μέσω των βιοαισθητήρων, ελέγχει σε πραγματικό χρόνο ένα προηχογραφημένο ηχοτοπίο βασισμένο σε όλους τους ήχους που μπορεί να παράγει το σώμα, καθώς και στη ζωντανή αναπνοή και τον καρδιακό του παλμό. Έτσι, το έργο δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου οι ζωτικοί ρυθμοί του εαυτού δίνουν ροή στους ήχους που παράγει, συγχωνεύοντάς τους σε μοτίβα.Τρεις κύριοι ρυθμοί χρησιμοποιούνται ως βασική δομή, η συνειδητά καθορισμένη αναπνοή, ο ασυνείδητος καθορισμένος καρδιακός παλμός και η ασυνείδητα ακαθόριστη πέψη.

 

Ως αποτέλεσμα μιας έρευνας που γεφυρώνει την queer θεωρία, τις cyborg πολιτικές και τον χώρο της μουσικής, το έργο εξετάζει τα έμφυλα όρια του σώματος, της φωνής και των ήχων, τα οποία είναι παγιδευμένα σε στερεοτυπικές δυαδικές αντιλήψεις. Συνδέοντας τις θεωρίες των Butler, Haraway και Massumi, οι διάφορες άκαμπτες τροχιές αποδομούνται υπό μια κοινή έννοια ρευστότητας και απουσίας ορίων. Η φωνή δεν έχει φύλο. Η ακρόαση είναι η διαδικασία που της αποδίδει φύλο.

 

φø (Φώτης Ροβολής) ο/η ηχητικ@ καλλιτέχν@ πίσω από το Invisible Soma (Αόρατο Σώμα). Έχοντας σπουδάσει Αρχιτεκτονική (Θεσσαλία), Ηλεκτροακουστική σύνθεση μουσικής (Ηχολογία/Επιστήμη Τεχνών (Χάγη), ΕΚΠΑ (Αθήνα)), το φø (Φώτης Ροβόλης) εξερευνούν τα όρια μεταξύ ήχου, σώματος και χώρου μέσα από εγκαταστάσεις, ηχοτοπία, παραστάσεις, ψηφιακά κολάζ και βίντεο. Στα έργα τους εκφράζουν πολιτικές, φαντασιακές και queer αφηγήσεις, χρησιμοποιώντας εναλλακτικές ταυτότητες/ψευδώνυμα (Zirlar Mord Ω', norcimo ii). Έχουν συνεργαστεί σε ταινίες μικρού μήκους, θεατρικά έργα και παραστάσεις και έχουν παρουσιάσει εργασίες στα συνέδρια ICMC (Σεούλ) και SMC (Πόρτο). Πρόσφατα συμμετείχαν στο 6ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Compartments dance project (Τρένο στο Ρουφ) και στο πρόγραμμα Worlds within worlds του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος και της ομάδας Fluxus. 

 

*Συμμετοχή για το κοινό με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση. 

 

Δαφίν Αντωνιάδου & Andrey Smirnov

Ηχόσωμα (Echo-soma)

χορευτική περφόρμανς, terpsitone και υπολογιστής, 2025

διάρκεια: 30’

 

Το Ηχόσωμα (Echo-soma) αποτελεί τη συνεργατική δουλειά του ερευνητή- Andrey Smirnov και της χορογράφου Δαφίν Αντωνιάδου, ένα έργο που δομείται γύρω από ένα μοναδικό ιστορικό όργανο: το terpsitone, το οποίο δημιουργήθηκε αρχικά από τον Leon Theremin το 1931, ως το πρώτο μουσικό όργανο που μετατρέπει τις κινήσεις ολόκληρου του σώματος ενός χορευτή σε ήχο. Η παρούσα περφόρμανς εμβαθύνει στην ανακατασκευή του terpsitone από τον Andrey Smirnov, το 2025, το οποίο δεν παράχθηκε ποτέ μαζικά και παραμένει σπάνιο. 

 

Η χορογραφία της Αντωνιάδου εμφανίζεται μέσα σε έναν ενεργό βιοανατροφοδοτικό κύκλο, στον οποίο εκείνη και το όργανο συνυπάρχουν σαν παρτενέρ. Οι κινήσεις, από λεπτές έως εκτεταμένες χειρονομίες, επηρεάζουν άμεσα τον τόνο και την υφή του ήχου. Αυτός ο διάλογος καθιστά το σώμα, κεντρικό μεσολαβητή ενός ηχητικού σύμπαντος που συντίθεται ζωντανά, διερευνώντας το αιώνιο θέμα της δημιουργίας και της καταστροφής σε πραγματικό χρόνο.

 

Η Δαφίν Αντωνιάδου είναι χορογράφος και ερμηνεύτρια, το έργο της οποίας διερευνά το σώμα ως μέσο για τις αφηγηματικές και τεχνολογικές διαστάσεις του ήχου. Η πρακτική της αντιμετωπίζει την κίνηση ως ουσιαστική προέκταση του ηχητικού υλικού, δημιουργώντας ισχυρές, κινηματογραφικές ιστορίες που ερευνούν τα όρια της ανθρώπινης συνείδησης. Αυτή η μεθοδολογία μεταφράζεται σε ένα φάσμα συνεργασιών. Μέσα από τη συνεχή συνεργασία της με τον συνθέτη Constantine Skourlis, έχει δημιουργήσει έργα όπως η οπτικοακουστική εγκατάσταση DEEP HORIZON, καθώς και η χορογραφία και η ταινία Vanishing Point, που διερευνούν το σώμα ως τόπο πληροφορίας και μνήμης, όλα παραγωγές του Οnassis Stegi (2021). Με τον συνθέτη Φίλιππο Σακαγιάν, παρουσίασε το Dionysian Skin στο IRCAM/Centre Pompidou (2022). Στην συνέχεια της συνεργασία τους, παρουσίασαν το KTVC [hypnos] – collective hypnosis experience στο NFM (2025). Το νέο της έργο, Darkest White, που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (GRAPE, 2025), συνεχίζει να εμβαθύνει στην πολυδιάστατη χρήση του ήχου ως παραστατικό εργαλείο αφήγησης. Η Αντωνιάδου είναι κάτοχος του βραβείου ARTWORKS (2021) και καλλιτέχνης του Aerowaves (2022).

 

Ο Andrey Smirnov είναι καλλιτέχνης και ερευνητής με βάση στη Θεσσαλονίκη. Είναι ειδικός επιστημονικός συνεργάτης του ΜΟΜus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη στη Θεσσαλονίκη, ιδρυτής του Κέντρου Theremin στη Μόσχα (1992), του εργαστηρίου ήχου Rodchenko στη Σχολή Τέχνης Rodchenko στη Μόσχα (2017) και του χώρου τέχνης Zerkalo στη Θεσσαλονίκη (2025). Η συλλογή ιστορικών εγγράφων και οργάνων του συνδυάζεται με εκτεταμένη έρευνα στην ιστορία της μουσικής τεχνολογίας και ευρεία εμπειρία στη σύνθεση, διαδραστικές παραστάσεις και επιμελητικές δραστηριότητες. Είναι συγγραφέας των μονογραφιών Sound In Z: Experiments in Sound and Electronic Music in Early 20th Century Russia (Λονδίνο, 2013) και In Search of Lost Sound. Experimental Sound Culture in Russia and the USSR in the First Half of the Twentieth Century (Μόσχα, 2020) (Βραβείο Βιβλίου της Χρονιάς στον Διαγωνισμό Innovation 2021, Μόσχα).

 

*Συμμετοχή για το κοινό με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση. 

 

Σάββατο, 20 Δεκεμβρίου 2025, 16:00 & 20:00

Maria F. Dolores & Paula Pin (Transnoise)
Transnoise Meet Inside the BioArtLab/bioTranslab (Συνάντηση του Τransnoise στο BioArtLab/bioTranslab)
εργαστήριο και περφόρμανς, 2025
εργαστήριο 16:00-20:00*

performance 20:00*

διάρκεια: 4 ώρες

 

Το BioArtLab/bioTranslab είναι ένας πειραματικός χώρος αφιερωμένος στη μελέτη της φύσης, της φεμινιστικής οικολογίας και της προαγωγής της ελεύθερης, ανοιχτής επιστήμης. Αφοπλίζοντας την καπιταλιστική λογική, προωθεί τη χρήση και παραγωγή ελεύθερου λογισμικού και εργαλείων ανοιχτού κώδικα. Δημιουργεί χώρους ανταλλαγής και συλλογικής παραγωγής γνώσης που εκκινούν από τις σωματικές εμπειρίες και εκτείνονται προς συλλογικές παρεμβάσεις. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, θα κατασκευάσουμε όλοι μαζί ένα μικροσκόπιο, χακάροντας μια web κάμερα. Μέσα από τα όσα βλέπουμε, θα προσπαθήσουμε να φανταστούμε μια ολιστική, τρανσφεμινιστική προσέγγιση στην υγεία και τη φροντίδα. Το εργαστήριο θα ολοκληρωθεί με μια συλλογική περφόρμανς, που θα περιλαμβάνει ήχους αρμονικού συνθεσάιζερ, εικόνες από τα μικροσκόπια, και ηχογραφημένες παρεμβάσεις από ανθρώπους που εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία στην Ελλάδα.

 

Το Transnoise (Maria F. Dolores & Paula Pin) αναδείχθηκε ως πρωτοβουλία γύρω στο 2010 μέσα από την τρανς-χακ φεμινιστική postporn κοινότητα της Βαρκελώνης. Αφού πειραματίστηκαν με την ανακύκλωση και το χακάρισμα τεχνολογιών χαμηλού κόστους, χρησιμοποίησαν ελεύθερο κώδικα για τη δημιουργία DIY κυκλωμάτων, εξερεύνησαν συλλογικά την έννοια της μαγείας υποδυόμενοι υβριδικές ταυτότητες cyborg, και διοργάνωσαν εργαστήρια για σωματικά όργανα post-gender. Σήμερα, η MFD είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Athens Museum of Queer Arts (Αθηναϊκού Μουσείου Κουήρ Τεχνών) και μέλος της συλλογικότητας NIONIA, προωθώντας τη μεταφεμινιστική κουλτούρα στην Ελλάδα. Η PP, με έδρα τη Γαλικία, ερευνά αυτόνομες πρακτικές ανοιχτού κώδικα, σχεδιάζει και κατασκευάζει συσκευές, και διευθύνει το BioArtLab/bioTranslab, που βρίσκεται σταθερά στη διασταύρωση μεταξύ βιολογίας, επιστήμης και κουήρ τέχνης. 

 

*Συμμετοχή για το κοινό με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση. 

 

Σάββατο, 24 Ιανουαρίου 2026, 19:00*

Εύα Ντούρου & Ανθή Κύρκου

+αφές

θέρεμιν–φωνή–συνθεσάιζερ 
ηχητική περφόρμανς με θέρεμιν και ηλεκτρονικά όργανα, 2025 
διάρκεια: 35’

 

Στο πρότζεκτ αυτό, η Εύα Ντούρου και η Ανθή Κύρκου, δύο μουσικοί που μοιράζονται μια κοινή αγάπη για τα σύνορα μεταξύ ήχου και φωνής, παρουσιάζουν ένα ηχοτοπίο που ισορροπεί ανάμεσα στην ατμόσφαιρα και τη μουσική. Οι δύο καλλιτέχνιδες συνδυάζουν το θέρεμιν με ζωντανούς φωνητικούς βρόχους, πιάνο, συνθέσεις με συνθεσάιζερ και ηλεκτρονικά όργανα, δημιουργώντας ονειρικά ηχοτοπία. Διασκευάζουν αγαπημένα ορχηστρικά θέματα του περασμένου αιώνα, αυτοσχεδιάζουν επ’ αυτών και τα συνδυάζουν με δικές τους συνθέσεις. 

 

Η Εύα Ντούρου είναι πιανίστρια, τραγουδίστρια και θερεμινίστρια με καταγωγή από τη Λάρισα και βάση της τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε κλασικό πιάνο και στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Έχει εμφανιστεί ως μουσικός και χορεύτρια σε θεατρικά έργα και περφόρμανς σε σημαντικά ελληνικά φεστιβάλ, όπως η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Από το 2012, όταν άρχισε να πειραματίζεται με το συνθεσάιζερ και το θέρεμιν, έχει περιοδεύσει και ηχογραφήσει με πολλά ανεξάρτητα, εναλλακτικά σχήματα και καταξιωμένους Έλληνες σόλο καλλιτέχνες. Είναι φανατική συλλέκτρια δίσκων βινυλίου, ενώ εργάζεται επίσης ως DJ.

 

Η Ανθή Κύρκου γεννήθηκε στα Ιωάννινα και ζει σήμερα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε πιάνο, μουσική θεωρία, τραγούδι και φωνητικό αυτοσχεδιασμό. Την τελευταία δεκαετία έχει συμμετάσχει σε πολλά διαθεματικά και μουσικά πρότζεκτ, σε εμφανίσεις και ηχογραφήσεις με διάφορα μουσικά σχήματα. Το πρώτο της σόλο πρότζεκτ ήταν το 7 Τραγούδια Θα Σας Πω (7 Songs I Will Tell You) το 2012, ένα πρωτότυπο μουσικό κολάζ βασισμένο σε παραλληλισμούς και αντιστοιχίες ανάμεσα σε γνωστά μουσικά θέματα, εκτελεσμένα εξ ολοκλήρου με όργανα παιχνίδια και παιδικά μουσικά όργανα. Τον Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ με τίτλο Καληνύχτα Φεγγαράκι  — δεκατρία κομμάτια με ποπ επιρροές, που συνδυάζουν στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής, ψυχεδελική ατμόσφαιρα και αβανγκάρντ ηχοχρώματα.  

 

*Συμμετοχή για το κοινό με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση. 

 

 

Αναστασία Φιόρη Μεταλληνού & Τηλέμαχος Μούσσας

Διεπιστημονική Ηχητική Εξερεύνηση: Ηχοποίηση Αστρονομικών Δεδομένων σε Σύγχρονη Fusion Jazz-Baroque, 2025

music performance, 2025 

διάρκεια: 45’

 

Πρόκειται για ένα πειραματικό καλλιτεχνικό έργο το οποίο εξερευνά τη διασταύρωση της αστρονομίας και της μουσικής, μέσω της ηχοποίησης αστρονομικών φαινομένων—από μαγνητικές καταιγίδες έως εκπομπές παλσάρ—και της ενσωμάτωσής τους σε σύγχρονες μουσικές συνθέσεις. Το πλαίσιο συνθέσεων συνδυάζει τις πρώιμες Μπαρόκ φωνητικές παραδόσεις με την αρμονική γλώσσα της σύγχρονη τζαζ, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα σε ιστορικά και σύγχρονα μουσικά λεξιλόγια.

Η ενορχήστρωση—που περιλαμβάνει ηλεκτρική κιθάρα, loops και μουσικό πριόνι—δημιουργεί ένα διακριτικό ηχητικό τοπίο που αλληλεπιδρά αρμονικά με τη σοπράνο φωνή της Αναστασίας Μεταλλίνου. Με τη μετατροπή αστρονομικών δεδομένων σε ήχο, το έργο διερευνά πώς τα ουράνια φαινόμενα μπορούν να λειτουργήσουν ως γενετικό υλικό για τη σύνθεση, μεταμορφώνοντας την επιστημονική παρατήρηση σε καλλιτεχνική έκφραση.

Το αποτέλεσμα αποτελεί μια καινοτόμο εξερεύνηση του ηχητικού διαστήματος, όπου η ηχοποίηση δεδομένων και η μουσική δημιουργικότητα συναντώνται, ανοίγοντας νέους δρόμους για διεπιστημονική έρευνα και επεκτείνοντας τα όρια της ακουστικής αντίληψης.

 

Η Αναστασία Φιόρη Μεταλληνού εργάζεται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ) όπου είναι υπεύθυνη σε θέματα Επικοινωνίας της Επιστήμης, στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου. Από το 2024 έχει επιλεγεί από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση ως Εθνική Συντονίστρια Διάχυσης της Αστρονομίας. Είναι επιστημονική σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Σινολογίας.

Έλαβε Πτυχίο Φυσικής και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Φυσική Ατμόσφαιρας και Περιβάλλοντος από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στην Θεσσαλονίκη. Στην Διδακτορική Διατριβή της ασχολήθηκε με την «Ανάπτυξη και Εξασθένηση Μαγνητικών Καταιγίδων στο Γεωδιάστημα». Έχει συνεργαστεί με το Centre d’étude des Environnements Terrestre et Planetaires στο Παρίσι, το Κέντρο Ηλιακής Φυσικής της NASA στο Goddard Space Flight Center, στις ΗΠΑ και τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Εργαστήριο Υπολογιστικών Συστημάτων, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Εργάστηκε ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης, του ΕΑΑ. Το ερευνητικό της υπόβαθρο αφορά στην προσομοίωση επιτάχυνσης φορτισμένων σωματιδίων στην γήινη μαγνητόσφαιρα κατά τη διάρκεια μαγνητικών καταιγίδων.

Έχει επιμεληθεί και σχεδιάσει το εξεταστικό υλικό του διαδικτυακού μαθήματος «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων» με διδάσκοντα τον καθηγητή Γιάννη Σειραδάκη στην εκπαιδευτική πλατφόρμα Mathesis των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης. Έχει λάβει πτυχίο μονωδίας από το Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες στην Αθήνα και έχει φοιτήσει στην Σχολή Μελοδραματικής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης.

Χρησιμοποιεί τον ήχο και την μουσική ως μέσο επικοινωνίας και διδασκαλίας της Αστρονομίας. Δίνει διαλέξεις και αρθογραφεί με σκοπό την δημόσια κατανόηση της αστρονομίας και διαστημικής φυσικής προς τους μαθητές και το ευρύ κοινό. Οργανώνει και συμμετέχει σε βραδιές που συνδυάζουν την μουσική με την ποίηση και την αστρονομία.

 

Τηλέμαχος Μούσας είναι συνθέτης και πολυοργανίστας, υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, με θέμα την επαυξημένη φωνητική έκφραση και τον αυτοσχεδιασμό με ψηφιακά μέσα. Έχει Master στην Jazz κιθάρα και πτυχία στην Παιδαγωγική και στη Γεωπονία.

Έχει σπουδάσει σε σημαντικά ωδεία και παίζει theremin, μουσικό πριόνι, berimbau, didgeridoo και πολίτικο λαούτο. Η δουλειά του συνδυάζει σύνθεση, αυτοσχεδιασμό και τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, χρησιμοποιώντας Python και Max/MSP.

Έχει συνθέσει μουσική για περισσότερες από 70 παραστάσεις θεάτρου και χορού, συνεργαζόμενος με φορείς όπως το BAM, το CCRMA, το IRCAM, το Tanztheater Wuppertal, το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο και την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Ιδρυτικό μέλος της ομάδας ODC, έχει λάβει το διεθνές βραβείο Music Theater Now και το 1ο Βραβείο στο BE Festival. / www.moussas.com 

 

*Συμμετοχή για το κοινό με το εισιτήριο εισόδου στην έκθεση.