Γυμνό
Τάτλιν Βλαντίμιρ (1885-1953)
1927 | 22 x 17.2 εκ
Μολύβι σε χαρτί
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
CC-0993/V.Tatlin-/C133-675
Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Σχέδιο
Θέμα: Σχέδια και τυπώματα, Κυβοφουτουρισμός, Γυναίκα, Γυμνό
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Ασπρόμαυρο αχνό σκίτσο που απεικονίζει ακέφαλη γυμνή γυναικεία μορφή σε μπροστινή και (δεξιά) πλάγια όψη. Η μορφή αποδίδεται κυρίως με το περίγραμμά της, ενώ διακρίνονται τα χαρακτηριστικά του φύλου της.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Βλαντίμιρ Eβγκράφοβιτς Tάτλιν (Μόσχα, 16 Δεκεμβρίου 1885 - Μόσχα, 31 Μαΐου 1953) παρακολούθησε μαθήματα στo Ινστιτούτο Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας(1902-1903) και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Πένζα (1905-1910). Από το 1911 ως το 1914 εξέθεσε σε διάφορες εκθέσεις (στις εκθέσεις που διοργάνωσε ο Βλαντίμιρ Iζντέμπσκι, Οδησσός, 1910-1911⋅ εκθέσεις της «Ένωσης Νεολαίας», Πετρούπολη, 1911-14⋅ Ουρά γαϊδάρου, Μόσχα, 1912⋅ Βαλές-Καρό, Μόσχα, Πετρούπολη, 1913⋅ Σύγχρονη Ζωγραφική, Μόσχα, 1912-1913, 1914). Το 1911 οργάνωσε εργαστήριο στη Μόσχα, με το όνομα «Ο Πύργος», και φιλοτέχνησε τα σκηνικά για το έργο του Μ.Μ.Τομασέφσκι Ο Αυτοκράτορας Μαξιμιλιανός και ο ανυπάκουος γιος του Αδόλφος⋅ οι τεχνικοί εκτέλεσαν όμως τα σχέδια του τόσο απρόσεκτα που ο Τάτλιν αρνήθηκε την πατρότητα. Το 1912-1913 επεξεργάστηκε μια σειρά σχεδίων για τα σκηνικά και τα κοστούμια της όπερας του Mιχαήλ Γκλίνκα Μια ζωή για τον Τσάρο και το 1915-1918 για την όπερα του Ρίτσαρντ Βάγκνερ Ο Ιπτάμενος Ολλανδός. Το 1914 ταξίδεψε στο Βερολίνο και μετά στο Παρίσι, όπου επισκέφθηκε το εργαστήριο του Πικάσο και είναι σχεδόν σίγουρο ότι είδε τις κυβιστικές του κατασκευές. Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία άρχισε να εργάζεται πάνω στα δικά του αντι-ανάγλυφα. Στις 10 Μαΐου 1914 στο εργαστήριο του παρουσίασε τα πρώτα του ανάγλυφα και αντι-ανάγλυφα, «συνθετικές-στατικές συνθέσεις». Μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στη Μόσχα και την Πετρούπολη, και ένας κύκλος από νεαρούς καλλιτέχνες σχηματίστηκε γύρω του. Το 1915 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας, ανάμεσα στις οποίες στην Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής: Τραμ V, στην Τελευταία Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής:0.10 στην Πετρούπολη και στην Έκθεση Ζωγραφικής: 1915 στη Μόσχα. Το 1916 οργάνωσε την έκθεση Το Μαγαζί στη Μόσχα. Το 1918 συνεργάστηκε με το Τμήμα Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (IZO NΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), το 1919 πήγε στην Πετρούπολη και έγινε καθηγητής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ). Το εργαστήριο του ονομαζόταν Εργαστήριο για Όγκους, Υλικά και Κατασκευές. Παράλληλα άρχισε να εργάζεται για το Μνημείο της Τρίτης Διεθνούς. Το Νοέμβριο του 1920 το μοντέλο του μνημείου παρουσιάστηκε στην Πετρούπολη και στη συνέχεια στη Μόσχα. Το 1923 συμμετείχε στην Έκθεση ζωγραφικής όλων των τάσεων των καλλιτεχνών της Πετρούπολης, δραστηριοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ) και οργάνωσε την παραγωγή του έργου του Βελιμίρ Χλέμπνικοφ Ζανγκέζι. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 ενδιαφέρθηκε για το εφαρμοσμένο σχέδιο. Το 1925 συμμετείχε στη Διεθνή Έκθεση Σύγχρονων Διακοσμητικών και Βιομηχανικών Τεχνών στο Παρίσι. Το 1925-1927 δίδαξε φορμαλιστικές αρχές του θεάτρου και του κινηματογράφου στο Καλλιτεχνικό Ινστιτούτο του Κιέβου και από το 1927 ως το 1930 θεωρία των υλικών στο Τμήμα Ξύλου και Μετάλλων στη Σχολή Κεραμικής του Ανώτερου Κρατικού Καλλιτεχνικού-Τεχνικού Ινστιτούτου (ΒΧΟΥΤΕΪΝ). Aπό το 1929 άρχισε τη μελέτη σχεδιασμού μιας ιπτάμενης μηχανής που τη βάφτισε με το όνομα Λετάτλιν. Στις δεκαετίες 1930-1940 συνέχισε να εργάζεται ως σκηνογράφος και επέστρεψε στην αναπαραστατική ζωγραφική.