Δυναμίτης
Ρέντκο Κλίμεντ (1897-1956)
1922 | 62.6 x 47.6 εκ
Λάδι σε καμβά
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
CC-0911/K.Redko-/236.78-184
Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής
Θέμα: Ζωγραφικό έργο, Ηλεκτρο-οργανισμός, Ρωσική Πρωτοπορία/Κοσμιτισμός
Τεχνικές: Ζωγραφική, Ελαιογραφία
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Ο Κ. Ρέντκο, ενθουσιασμένος από τα επιτεύγματα της επιστήμης, γράφει το 1921: "ήδη μισό χρόνο τώρα δε ζωγραφίζω. Με απασχολούν τα υλικά επιτεύγματα της επιστήμης [...] Έφτασε ο καιρός των κοινωνικών ζητημάτων και μεθόδων, της εφαρμογής τους στη ζωή, όπου κυριαρχούν η φυσική, η μηχανική, η χημεία -όλοι μιλούν για τη "θεωρία της σχετικότητας" του Αϊνστάιν, για τον καθορισμό του ακριβούς βάρους του ατόμου, που εφευρέθηκε από τον Ε. Ρέχερφορντ, και σ' εμάς, στη Ρωσία για την τελευταία εφεύρεση - το ραδιόφωνο [...] Επινοούνται νέες επιστημονικές υποθέσεις, οι οποίες ακούγονται σε διαλέξεις φυσικής και πρακτικών επιστημών". (Ημερολόγιο του Κ. Ρέντκο, Φεβρουάριος, 1917). Ο καλλιτέχνης ενδιαφέρεται αρκετά για τη φύση του ηλεκτρισμού και των οπτικών φαινομένων, καθώς και για τους νόμους της ενέργειας, τους οποίους θεωρεί βασικούς. Η ενέργεια του φωτός, η δυναμική και ηλεκτρική ενέργεια, είναι τα θέματα των ζωγραφικών και σχεδιαστικών συνθέσεών του. Ακολουθώντας τη θεωρία του για τον "Ηλεκτροοργανισμό" ο Κ. Ρέντκο κατά τη διάρκεια των ετών 1922-23 δημιουργεί μια μεγάλη σειρά από πίνακες και σχέδια: Δυναμίτης, Η ταχύτητα, Δυναμική φόρμας και χρώματος κ.ά. Σ' αυτές τις συνθέσεις ο Κ. Ρέντκο, όπως και ο Πλαξίν στο έργο του Πλανητικό, προσπαθούν να δώσουν μια ζωγραφική παραστατική λύση για τα αφηρημένα και τεχνικά φαινόμενα. Σε τέτοια έργα, αναμφίβολα, είναι παρόν το στοιχείο της μυθοπλασίας : χωρίς να πλησιάζουν την πραγματικότητα, την ίδια στιγμή βγαίνουν από τα σύνορα του καθαρά φορμαλιστικού πειράματος.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Kλίμεντ Nικολάγιεβιτς Ρέντκο (Χελμ, Πολωνία, 15 Οκτωβρίου 1897 -Μόσχα, 18 Φεβρουαρίου 1956) γράφτηκε το 1910 στη Σχολή Αγιογραφίας του Κίεβο-Πετσέρσκ με δάσκαλο τον Α. Τσιζέβσκι. Εκεί συνάντησε τον Βασίλι Τσεκρίγκιν. Τα χρόνια 1914-1915 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή της Εταιρείας για την Προώθηση των Τεχνών της Πετρούπολης και το 1915 πήγε εθελοντής στο στρατό, όπου έγινε πιλότος της αυτοκρατορικής αεροπορίας (1916-1917). Το 1918 εγκαταστάθηκε στο Κίεβο, όπου σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ουκρανίας και βοήθησε στη διακόσμηση της πόλης για τον εορτασμό της επανάστασης. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με τον Πάβελ Tσέλισεφ και τον Σολομόν Nικρίτιν. Eγκαταστάθηκε στη Μόσχα το 1920 και σπούδασε στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) (1920-1922). Mετά από μια σύντομη σουπρεματιστική περίοδο που διήρκεσε μέχρι το τέλος του 1921, υιοθέτησε τους «μηχανικούς οργανισμούς» στη ζωγραφική του. Ήταν ένας από τους πρωτοστάτες της ομάδας «Ηλεκτρο-οργανισμός», η οποία πραγματοποίησε έκθεση στο Μουσείο Ζωγραφικής Παιδείας της Μόσχας το 1922. Συμμετείχε επίσης στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης (1922) στην «Γκαλερί βαν Ντίμεν» στο Βερολίνο. Ο Λουμινισμός αποτελούσε τον ορισμό που έδωσε για τα έργα του στα χρόνια 1923-1924. Το 1924 συμμετείχε στην Πρώτη Διαλογική Έκθεση των Ενώσεων Δραστικής Επαναστατικής Τέχνης στη Μόσχα. Στον κατάλογο της έκθεσης υπέγραψε τη διακήρυξη της ομάδας των Προβολιστών. Το 1926 στη Μόσχα πραγματοποίησε ατομική έκθεση. Από τον Ιανουάριο του 1927 ως τον Οκτώβριο του 1935 έζησε στο Παρίσι και ήταν μέλος μιας ομάδας Ουκρανών καλλιτεχνών του Παρισιού και της «Ένωσης Επαναστατικών Καλλιτεχνών της Γαλλίας». Από το 1935 και μετά έζησε στη Μόσχα. Εργάστηκε ως σχεδιαστής στην Αγροτική Έκθεση της Μόσχας (1938-1940) και συνέχισε να ζωγραφίζει σε ένα ρεαλιστικό στυλ.