Χωριό μεγάλο Γκόρκι-Ξημέρωμα
Κλιούν Ιβάν (1873-1943)
1933 | 22 x 19 εκ
Ακουαρέλα σε χαρτί
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
CC-0209/I.Kliun-/211.80-496
Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής
Θέμα: Ρωσική Πρωτοπορία, Τοπιογραφία, Παραστατική τέχνη, Μετα-Πρωτοπορία
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Ο Κλιουν μας παρουσιάζει μια άποψη του χωριού Γκόρκι κατά τη διάρκεια του πρωινού φωτός, όταν η μέρα ξημερώνει και ο ήλιος φωτίζει με τις ακτίνες του τα σπίτια και το φυσικό περιβάλλον του χωριού. Στην παραστατική τέχνη είναι έντονη η ανάγκη των ζωγράφων να αποδώσουν την αίσθηση που προκαλούν τα αντικείμενα που αναπαριστούν, κάτι που λείπει τελείως από την ανεικονική τέχνη. Ο Κλιουν πετυχαίνει να συλλάβει την πρωινή υγρασία μέσα από τα παστέλ χρώματα που χρησιμοποιεί και τις απαλές γραμμές με τις οποίες δούλεψε το έργο. Ο πίνακας μοιάζει σαν να έχει μπροστά του ένα τούλι, μέσα από το οποίο ο θεατής προσπαθεί να διακρίνει την εικόνα. Ο καλλιτέχνης "βλέπει" το χωριό μέσα από ένα δρομάκι, στη μια πλευρά του οποίου υπάρχουν σπίτια και δεξιά υπάρχει πρασινάδα. Ο πίνακας έχει προοπτική και ο καλλιτέχνης πετυχαίνει να μας δώσει μια ρεαλιστική τοπιογραφία.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ)γεννήθηκε στο χωριό Μπολσίε Γκόρκι στην επαρχία Βλαντίμιρ. Από το 1881 έως το 1892 η οικογένεια μετακομίζει στην Καμένκα της Ουκρανίας για καλύτερες συνθήκες ζωής. Το 1892 ο Κλιουν μεταβαίνει στο Λομζ της Πολωνίας και πραγματοποιεί τις πρώτες σπουδές ζωγραφικής το 1896 στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας. Το 1898 εγκαθίσταται στη Μόσχα, όπου βρίσκεται και η οικογένειά του, εργάζεται ως λογιστής και συνεχίζει τη ζωγραφική. Επισκέπτεται τα εργαστήρια των καλλιτεχνών Ilya Mashkov και του Fedor Rerberg και εκεί γνωρίζει τον Kazimir Malevich. Την περίοδο 1911-1916 τελεί ιδρυτικό μέλος του καλλιτεχνικού συνεταιρισμού «Σαλόν της Μόσχας» και συμμετέχει στις εκθέσεις του. Συμμετέχει σε εκθέσεις της πρωτοπορίας από το 1913, γίνεται μέλος της ομάδας «Ένωσης Νεολαίας» και της κοινότητας «Βαλές Καρό», γνωρίζεται με πολλούς καλλιτέχνες και γίνεται συνοδοιπόρους τους. Την περίοδο 1918-1921 είναι διευθυντής του Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) και στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ). Το 1922 συμμετείχε στην Πρώτη Ρωσική Καλλιτεχνική Έκθεση στην Galerie Van Diemen στο Βερολίνο και στη συνέχεια στο Stedelijk Museum στο Άμστερνταμ. Τα επόμενα χρόνια συνεχίζει τη δημοσίευση θεωρητικών κειμένων, σχεδιάζει μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και ασχολείται με την εικονογράφηση βιβλίων. Στρέφεται προς τον Πουρισμό και δημιουργεί νεκρές φύσεις με εμφανείς τις επιρροές, ενώ το 1934 ανακοινώνει το ενδιαφέρον του για την επιστροφή στη ρεαλιστική ζωγραφική. Πεθαίνει στη Μόσχα το 1943.