ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Το έργο ζωγραφίστηκε plein air και είναι των αρχών της δεκαετίας του ’20. «Όλη η καλλιτεχνική κουλτούρα αρχίζει με τον ήχο» είπε ο δάσκαλος του Γιούρι Έντερ, Ματιούσιν. Περισσότερο από τους άλλους μαθητές του Ματιούσιν, ο Γιούρι ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για το πρόβλημα του χρώματος του ήχου. Σ' αυτή τη σύνθεση παρουσιάζει ηχοχρωματικές παραφωνίες σε ορατές πλαστικές μορφές. Αυτή είναι η ιδιομορφία της τεχνοτροπίας του. Μερικές φορές η ηχοχρωματική ενότητα αποκτά εύρος και δημιουργεί ένα μορφικό αντικείμενο. Έτσι, στη σύνθεση αρ. 260 το ισχυρό, χαμηλού τόνου ηχόχρωμα υψώνεται κατακόρυφα παίρνοντας ασυνήθιστο σχήμα. Το περιβάλλον είναι το τρίτο χρωματικό στοιχείο, όπου το κύριο ηχόχρωμα επαναλαμβάνεται σε διαφορετική τονικότητα. Όλα αυτά δημιουργούν στη ζωγραφική επιφάνεια μια ευρεία ηχοχρωματική μορφή.