Μενου

Χωρίς τίτλο

Έντερ Μαρία (1897-1942)

Δεκαετία 1920 | 23.3 x 24.8 εκ

Ακουαρέλα σε χαρτί


Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη

CC-0107/M.Ender-/C283-1009

Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ

Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής

Θέμα: Ρωσική Πρωτοπορία, Οργανική Παιδεία, Μοντέρνα τέχνη

Τεχνικές: Ζωγραφική, Υδατογραφία


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Το 1932 τυπώθηκε η χρωματική θεωρία του Matiushin «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». (Spravochnik po tsvety). Οι μαθητές του Ματιούσιν υπό την καθοδήγηση του δασκάλου τους έφτιαχναν διάφορες σπουδές συνδυάζοντας τα βασικά με τα συμπληρωματικά χρώματα και τα μετεικάσματά τους, επιδιώκοντας αρμονικούς συνδυασμούς. Τα συμπεράσματα που προέκυπταν από τα πειράματα με το χρώμα, εκθέτονταν στις ετήσιες εκθέσεις της Σχολής. Η Έντερ στο συγκεκριμένο έργο έχει "κατασκευάσει" μια οργανική εικόνα που θυμίζει τις διαφορετικές απόψεις που δίνει ένα πρίσμα, σαν να έχει αποτυπώσει τους διαφορετικούς χρωματισμούς που έχουν προκύψει από τη διάθλαση του φωτός. Όλα τα έργα της Έντερ έχουν ζωγραφιστεί στα πλαίσια της διευρυμένης όρασης του Ματιούσιν και της σχολής του.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Η Mαρία Βλαντιμίροβνα Έντερ (Πετρούπολη, 1897 - Λένινγκραντ, 1942) κόρη κηπουρού, συνάντησε το 1916 τον Μιχαήλ Mατιούσιν και σπούδασε αργότερα στα Εργαστήρια Ρεαλισμού του Χώρου στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Πετρούπολης με τον ίδιο ως δάσκαλο (1918-1922)). Το 1923 έγινε μέλος του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και συμμετείχε στην Έκθεση ζωγραφικής όλων των τάσεων των καλλιτεχνών της Πετρούπολης. Το 1924 πήρε μέρος στη 14η Μπιενάλε της Βενετίας. Κατά την περίοδο 1925-1926 εργάστηκε στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας του Κρατικού Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΓΚΙΝΧΟΥΚ), ως διευθύντρια στο Εργαστήριο Αντίληψης Μορφής-Χρώματος, ενώ την περίοδο 1930-1932 δίδαξε θεωρία του χρώματος στο Ινστιτούτο Προλεταριακής Εικαστικής Τέχνης του Λένινγκραντ. Το 1932 βοήθησε τον Ματιούσιν στη σύνταξη της μελέτης του Οι Κανόνες της Μεταβλητότητας των Χρωματικών Συνδυασμών: Εγχειρίδιο Χρώματος. Στη δεκαετία του 1930 συνέχισε να ασχολείται με τα προβλήματα του χρώματος στην αρχιτεκτονική. Συμμετείχε μαζί με τον αδελφό της Μπορίς στις χρωματικές διακοσμήσεις των σοβιετικών περιπτέρων στις Παγκόσμιες Εκθέσεις στο Παρίσι (1937) και στη Νέα Υόρκη (1939).