Μενου

Χωρίς τίτλο

Ποπόβα Λιουμπόβ (1889-1924)

1921 | 16,2 x 13,7 εκ

Εκτύπωση σε χαρτί


Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη

MMA.CC.80

Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ

Είδος έργου: Εκτύπωση

Θέμα: Ρωσική Πρωτοπορία, Σουπρεματισμός, Μοντέρνα τέχνη, Σχέδια και τυπώματα


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Η Popova μετά την κατάκτηση του κυβοφουτουρισμού και τις προσπάθειες σε αυτό το πεδίο ξεκινά το 1915-1916 κάποιες πρώτες απόπειρες που ανάγονται στον σουπρεματισμό και αποτελούνται από χρωματισμένα σχήματα αναπτυγμένα σε επίπεδα πάνω σε λευκό φόντο (π.χ. «Ζωγραφικό Αρχιτεκτόνημα, 1915-1916). Δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «Σουπρεματισμός» στους τίτλους των έργων της παρόλο που φέρουν τα χαρακτηριστικά των γεωμετρικών χρωματικών μορφών σε δύο διαστάσεις σε λευκό φόντο, όπως στα παραδείγματα «Χωρίς τίτλο» του 1917-1919 και «Μελέτη για Έξι έγχρωμες λιθογραφίες» του 1919 που ανήκουν στη συλλογή του Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη. Στη συνέχεια προσθέτει στα μετέπειτα ζωγραφικά της αρχιτεκτονήματα τεχνικές σκίασης προκαλώντας την αίσθηση της κίνησης και της «τρίτης διάστασης», λ.χ. στο έργο «Ζωγραφικό αρχιτεκτόνημα» του 1918-1919, ενώ έως το 1921 διερευνά τις δυναμικές και τις δομικές δυνατότητες της γραμμής και των επιπέδων ως διακριτών καλλιτεχνικών στοιχείων εντάσσοντας στις «χωρο-δυναμικές κατασκευές» την υφή που προκαλείται από προσμίξεις στις χρωστικές, π.χ. στα έργα «Χωροδυναμική κατασκευή», 1921 και «Σύνθεση. Χωροδυναμική κατασκευή» 1919-1921 που ανήκουν στη συλλογή του Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Η Λιουμπόβ Σεργκέγιεβνα Ποπόβα (Ιβανόφσκοε, κοντά στη Μόσχα, 24 Απριλίου 1889 - Μόσχα, 25 Μαίου 1924) σπούδασε στα εργαστήρια των Στανισλάβ Ζουκόφσκι, Iβάν Ντουντίν και Kονσταντίν Γιουόν στη Μόσχα (1907-1908). Tο διάστημα 1910-1912 ταξίδεψε στο Κίεβο, σε αρχαίες ρωσικές πόλεις και στην Ιταλία. Εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τα έργα του Μιχαήλ Βρούμπελ, του Τζιότο, όπως επίσης και από την αρχαία ρωσική τέχνη και αρχιτεκτονική. Το 1912 δούλεψε στο εργαστήριο «Ο Πύργος» στη Μόσχα, μαζί με τον Τάτλιν. Το χειμώνα της ίδιας χρονιάς πήγε στο Παρίσι και εργάστηκε στην Ακαδημία «Λα Παλέτ», με δασκάλους τους Ανρί Λε Φοκονιέ και Ζαν Μετσενζέ, μαζί με τους Βέρα Πέστελ, Nαντιέζντα Ουνταλτσόβα και άλλους ρώσους καλλιτέχνες. Επέστρεψε στη Μόσχα το 1913. Τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1914 εξέθεσε με την ομάδα «Βαλές-Καρό» και την άνοιξη της ίδιας χρονιάς ταξίδεψε στη Γαλλία και στην Ιταλία μαζί με τις Ίντα Μπουρμάιστερ και Βέρα Μούχινα. Την περίοδο 1915-1916 στράφηκε σε μια μη-αντικειμενική τεχνοτροπία στην οποία εμφανίζονται μορφές από τη ρωσική αγιογραφία και από την αρχαία ανατολίτικη αρχιτεκτονική (είχε επισκεφθεί τη Σαμαρκάνδη το 1916). Συμμετείχε στις εκθέσεις Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής :Tραμ V και Βαλές-Καρό το 1915 και το 1916 αντίστοιχα στη Μόσχα. Το 1916-1917 ήταν ενεργό μέλος της ομάδας «Σουπρέμους» και παρήγαγε σχέδια για τα εργοστάσια Βερμπόφκα στην Ουκρανία. Το 1918-1920 συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις ανάμεσα στις οποίες και στην Δέκατη Κρατική Έκθεση: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός στη Μόσχα. Το Νοέμβριο του 1918 επέστρεψε στη Μόσχα και από το 1920 δίδαξε στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Υπήρξε μια από τις δημιουργούς του νέου συστήματος της πρακτικής καλλιτεχνικής διδασκαλίας. Το 1921 συμμετείχε στην έκθεση 5 x 5=25 στην Μόσχα. Το 1922-1923 φιλοτέχνησε τα σκηνικά για τις παραγωγές του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ των έργων Ο μεγαλόψυχος κερατάς του Φερνάν Kρόμελιχ και Γη σε αναβρασμό του Σεργκέι Tρετιακόφ. To 1924 ξεκίνησε να σχεδιάζει υφάσματα για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφασμάτων της Μόσχας. Επίσης φιλοτέχνησε σχέδια για βιβλία και εξώφυλλα περιοδικών, για πορσελάνες και για διαφημιστικές αφίσες. Τα έργα αυτά παρουσιάστηκαν σε έκθεση μετά το θάνατό της στη Μόσχα (1924), στο Κίεβο (1925) και στο Kρασνοντάρ (1926).