Ανάπτυξη του κύκλου, Μακέτα, πρόταση για κάθισμα σε Μουσείο
Μυλωνά Άλεξ (1920-2016)
1976 | 40 x 70 x 70 εκ
Ανοξείδωτος χάλυβας
Μουσείο Άλεξ Μυλωνά
MAM.C762
Χρησιδάνειο της Ελένης Μυλωνά
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Γλυπτό
Θέμα: Γλυπτική, Γεωμετρική σύνθεση, Σύγχρονη τέχνη
Τεχνικές: Γλυπτική
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Το έργο "Ανάπτυξη του κύκλου" ανήκει στα έργα τα οποία η Άλεξ Μυλωνά δούλεψε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ενθουσιασμένη με τα νέα υλικά που προσφέρει η τεχνολογία, συνεχίζει να πειραματίζεται χρησιμοποιώντας το zinc στις νέες της συνθέσεις. Η δημιουργός ξεκινά από μια επίπεδη επιφάνεια, ένα ορθογώνιο, λεπτό έλασμα από zinc ή ανοξείδωτο ατσάλι. Στη συνέχεια, το έλασμα λυγίζεται, αναδιπλώνεται, κόβεται, καμπυλώνεται, κατακτά την τρίτη διάσταση, καταλαμβάνει τον χώρο και επιβάλλεται σ' αυτόν με την ένταση και τη δυναμική της κίνησής του, τη στιλπνότητα και τις αντανακλάσεις της επιφάνειάς του. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Άλεξ Μυλωνά αντιμετώπιζε τις συγκεκριμένες συνθέσεις ως μακέτες για αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, κτήρια και μνημεία, που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στην προσωπική της Ουτοπία, ένα χωριό καλλιτεχνών στα Μεσόγεια της Αττικής. Πρόκειται για προτάσεις για ένα αεροδρόμιο, ένα μουσείο-σχολείο, ένα μνημείο πεσόντων, ένα κυκλικό θέατρο, έναν σταθμό βενζίνης, μια εκκλησία, ένα δημόσιο ουρητήριο ή ένα περίπτερο σε διεθνή έκθεση. Παράλληλα, θεωρούσε ότι οι συνθέσεις αυτές μπορούσαν κάποιες φορές, ανάλογα με τη φόρμα τους, να λειτουργήσουν ως χρηστικά αντικείμενα ή απροσδόκητα εξαρτήματα (π.χ. μια φρουτιέρα ή μια περικεφαλαία).
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Η Άλεξ Μυλωνά γεννήθηκε το 1920 στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία έδειξε το ενδιαφέρον της για τη ζωγραφική και πήρε τα πρώτα μαθήματα. Σπούδασε γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας (1945-1950) με δάσκαλο τον Μ. Τόμπρο. Η πρώιμη περίοδος της δουλειάς της περιλάμβανε κατά κύριο λόγο έργα παραστατικής γλυπτικής με θέμα την ανθρώπινη μορφή. Η εγκατάσταση της στο Παρίσι τη δεκαετία του 1960 και η γνωριμία της με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως οι H. Arp, A. Giacometti και Ο. Zadkine υπήρξε καταλυτική και διαμόρφωσε το καλλιτεχνικό της έργο. Από τις πρώτες της ανθρωποκεντρικές συνθέσεις της δεκαετίας του 1950 προχωρά στη δημιουργία αφηρημένων γλυπτών από σφυρήλατο σίδηρο που χαρακτηρίζονται από μετωπικότητα, αυστηρή ακινησία, ταχύτητα, αιχμηρές απολήξεις και ένα παιχνίδι γραμμών που περιλαμβάνει κενή φόρμα και κάθετες επιφάνειες. Από τις συστροφές, τις αναδιπλώσεις, τις καμπύλες, τις κινήσεις και τις εντάσεις των εύπλαστων μεταλλικών ελασμάτων στις αρχιτεκτονικές προτάσεις οδηγείται στη βαθιά επεξεργασμένη απλότητα της γλυπτικής φόρμας και την καθαρότητα των γεωμετρικών μαρμάρινων επιφανειών με τη σύζευξη των κύκλων, των ημικυκλίων, των τετραγώνων και των ορθογωνίων. Παράλληλα με το γλυπτικό έργο η Μυλωνά δημιούργησε ακόμη μια πληθώρα έργων σε χαρτί, ασχολήθηκε τη με τη ζωγραφική και σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Παρουσίασε το έργο της σε πληθώρα ατομικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ μεγάλη είναι και η συμμετοχή της σε ομαδικές διεθνείς εκθέσεις: το 1960 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 30ή Μπιενάλε της Βενετίας, το 1961 στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο, το 1967 στη Διεθνή Έκθεση του Μόντρεαλ, καθώς και στις Μπιενάλε τις Αλεξάνδρειας, του Μπουένος Άιρες κ.α. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και εργάστηκε μεταξύ Αθήνας και Σύρου. Το 2004 ιδρύθηκε το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, όπου δώρισε το έργο της και το 2007 το κτήριο μαζί με το έργο και το αρχείο της παραχωρήθηκαν στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜΜΣΤ). Το 2018 με τη δημιουργία του MOMus-Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης το ΜΜΣΤ και το ΜΑΜ εισχώρησαν στον νέο οργανισμό. Πέθανε στην Αθήνα το 2016.