Μικρός δολοφόνος
Ξόνογλου Δημήτρης (1949)
1997 | 98 x 73 εκ
Μελάνι, γομολάκα σε χαρτί
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C576
Δωρεά Ελισάβετ Σταλέντζα
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής
Θέμα: Πορτραίτο, Αφαίρεση, Σύγχρονη τέχνη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Το έργο «Μικρός Δολοφόνος» ανήκει στην ομώνυμη ενότητα έργων του Δημήτρη Ξόνογλου, στην οποία ο καλλιτέχνης στην πραγματικότητα «αποβάλλει» το χρώμα από τις συνθέσεις του και στο προσκήνιο έρχεται η γραμμή, η οποία αποτελεί το βασικό δομικό στοιχείο. Η μοναδική υποψία χρώματος προέρχεται από τη διαλυμένη γομαλάκα, η οποία μοιάζει σαν να χρησιμοποιείται για τη στερέωση της γραμμής και του σχεδίου ολόκληρου.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Δημήτρης Ξόνογλου γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών το 1949. Σπούδασε στη Ρώμη, ζωγραφική και χαρακτική στην Accademia di Belle Arti της Ρώμης (1972-76) και κεραμική στη Scuola delle Arti Ornamentali di San Giacomo (1972-75). Δίδαξε στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και ως Επίκουρος Καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Α.Π.Θ. Από το 1982 πραγματοποίησε περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Braunschweig, Σκόπια κ.ά. Έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας, ανάμεσά τους και η Biennale Νέων Καλλιτεχνών Ευρωπαϊκών Χωρών της Μεσογείου (Μασσαλία, 1985), τα Λ΄ Δημήτρια (Θεσσαλονίκη, 1995) η Athens by art (2004), η 16η Διεθνής Biennale Αθλητισμού στη Σύγχρονη Τέχνη (Θεσσαλονίκη, 2005) και ως εκπρόσωπος της Θεσσαλονίκης στην έκθεση Container '96 της Κοπεγχάγης Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1996. Η καλλιτεχνική του πρακτική περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, κατασκευές από ποικίλα υλικά, εγκαταστάσεις και περιβάλλοντα. Στα πρώιμα έργα του προτιμά τα έντονα χρώματα και την εξπρεσιονιστική παραμόρφωση. Στις κατασκευές του χρησιμοποίησε καμένες σελίδες βιβλίων "ορθού λόγου" (φυσικής, μαθηματικών, μαρξιστικής φιλοσοφίας κ.ά.), κερί, αλεύρι κ.ά. και το αποτέλεσμα ήταν έργα με παράξενη υφή, έντονη μυρωδιά και απροσδόκητη όψη. Την πληρέστερη έκφραση των επιδιώξεών του αποτελούν οι εγκαταστάσεις και τα περιβάλλοντα, στα οποία προβάλλονται οι έννοιες του λόγου, της γνώσης, της τέχνης. Κοινός παρονομαστής στο σύνολο της δουλειάς του είναι η έντονη εννοιολογική και συμβολική φόρτιση.