Το τρίπτυχο του πένθους
Μπότσογλου Χρόνης (1941-2022)
1998 | 76 x 56 x 6 εκ
Τέμπερα, σκόνες αγιογραφίας, γύψος
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C452
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής
Θέμα: Αυτοπροσωπογραφία, Σύνθεση, Σύγχρονη τέχνη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Το έργο «Το Τρίπτυχο του πένθους» του 1998, χρονικά συμπίπτει με την περίοδο που ο Μπότσογλου δημιουργεί την πολύπτυχη μνημειακή ζωγραφική εγκατάσταση «Προσωπική Νέκυια», 1993-2000. Ακολουθώντας την ενότητα έργων του «Σελίδες ημερολογίου» (1980-1990), τα οποία απεικονίζουν στο σύνολό τους προσωπογραφίες της ασθενούς μητέρας του και είναι φανερά επηρεασμένα από τη σωματική και ψυχική της καταπόνηση. Το θέμα του θανάτου αντανακλάται στην ενότητα «Προσωπική Νέκυια» με τον ίδιο τον καλλιτέχνη να ενδύεται τον ρόλο του νεκρομάντη, καλώντας τις σκιές των πεθαμένων να αφηγηθούν μέσα από μια κρυπτική και πολυστρωματική απεικόνιση τους, θραύσματα της προσωπικής τους ιστορίας. Αντίστοιχα, στο έργο «Το Τρίπτυχο του πένθους», ο καλλιτέχνης μέσα από τρεις αυτοπροσωπογραφίες διαφορετικών υφών και τεχνικών πραγματεύεται τις έννοιες του θανάτου, της θλίψης και τους πένθους κλιμακώνοντας τες μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε το 1941 στη Θεσσαλονίκη. Η κλίση του προς τη ζωγραφική τον οδήγησε σε μαθήματα ζωγραφικής ήδη από τα μαθητικά του χρόνια, ενώ το 1960 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μαθήτευσε το εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού. Την ίδια χρονιά μπαίνει στο προκαταρκτικό της Α.Σ.Κ.Τ. με δάσκαλο τον Γ. Μαυροΐδη και το 1961 με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. εισάγεται στην Α.Σ.Κ.Τ. και ξεκινά να φοιτά στο εργαστήριο του Γ. Μόραλη. Έλαβε μέρος σε μια σειρά εκθέσεων όντας ακόμη φοιτητής, ενώ το 1964 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών. Το 1970 μετέβη στο Παρίσι με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ecole Superieure des Beaux-Arts, και την επόμενη χρονιά συστήνουν μαζί με τους Γ. Βαλαβανίδη, Κ. Δίγκα, Κ. Κατζουράκη και Γ. Ψυχοπαίδη, την ομάδα «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές», η οποία παρουσίασε έργα στην Ελλάδα κατά την περίοδο της δικτατορίας. Το 1989 εκλέχθηκε καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ., όπου δίδαξε έως το 2008, ενώ την περίοδο 2001-2005 διετέλεσε Πρύτανης. Παράλληλα με το καλλιτεχνικό του έργο ασχολήθηκε με τη συγγραφή κειμένων και την εικονογράφηση βιβλίων και ποιητικών συλλογών. Εξέθεσε το έργο του σε μια σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και συμμετείχε σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις (Μπιενάλε του Sao Paulo (1969). Πέθανε το 2022 στην Αθήνα.