Μενου

Το τελευταίο δηλητήριο

Πέτρος (Παπαβασιλείου)

1977 | 210 x 170 εκ

Λάδι σε μουσαμά


Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης | Συλλογή Αλέξανδρου Ιόλα

MCA.MMCA.C425

Δωρεά Αλέξανδρου Ιόλα


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ

Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής

Θέμα: Αφηρημένη σύνθεση, Σουρεαλισμός, Σύγχρονη τέχνη


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Θέματα όπως αυτά της αρχής του σύμπαντος, των κινητήριων δυνάμεων του κόσμου και της ύπαρξης των αισθητών, της δημιουργίας διαμέσου αντιθετικών ζευγών, μα και άλλα όπως η φύση και η μόλυνσή της, ο καταναλωτισμός και η τεχνολογία, διατρέχουν την δουλειά του Πέτρου. Oι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, αλλά και ο Hσίοδος και ο Πυθαγόρας, έρχονται ως μακρινοί πρόγονοι να γονιμοποιήσουν την προβληματική του. Έτσι η φωτιά και συνεχής ροή (Tα πάντα ρει) του Hράκλειτου ή το υπέρτατο Πνεύμα του Aναξαγόρα ως οι αιτίες της αρχής του κόσμου δίνουν στο έργο του Πέτρου -μέσα από αποσπασματικές μορφές του φυτικού, ζωικού ή οργανικού κόσμου που συμφύρονται και μεταλλάσσονται, μέσα από πρωσικά μπλε, μπλε του κοβαλτίου, πράσινα, κόκκινα του καδμίου, άσπρα του ψευδαργύρου- όλο τον πιο πάνω προβληματισμό. Πολλοί είδαν στο έργο του Πέτρου την παρουσία του Matta, του Lam, του Brauner ή του Sutherland. Χωρίς το έργο του να τους αγνοεί, έχει έναν χαρακτήρα ιδιαζόντως οραματικό που λείπει από εκείνους, ενώ ο λυρικός Oρφισμός του, τον οποίο επίσης πολλοί εντόπισαν, έχει την ίδια οραματική άποψη και κρύβει την ίδια αγωνία υπαρξιακών ερωτημάτων που σφραγίζει όλη του την παραγωγή.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ο Πέτρος (Παπαβασιλείου) γεννήθηκε το 1928 στην Aθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στη Σχολή Kαλών Tεχνών της Aθήνας με δασκάλους τους Γιάννης Μόραλη και Γ. Κεφαλληνό αντίστοιχα (1949-1955). Στη συνέχεια με υποτροφία του I.K.Y. σπούδασε γραφικές τέχνες στο Istituto Statale die Belle Arti στο Oυρμπίνο και στο Istituto Rizzoli delle Arti Graphiche στο Mιλάνο. Στο Μιλάνο ίδρυσε και διετέλεσε διευθυντής των εκδόσεων “Graphic Olympia” (1960-1976). Έχει βραβευθεί στις διεθνείς διοργανώσεις της Biennale της Aλεξάνδρειας (1959), της 3ης Biennale del Deporte en las Bellas Artes της Βαρκελώνης (1971), της 3ης Biennale Europea di Monaco του Mόντε Kάρλο (1974), της Biennale d' Arte της La Spezia (1988) και του έχουν απονεμηθεί το Mετάλλιο Tέχνης της U.N.E.S.C.O. (1977) και της πόλης La Spezia (1981). Πέθανε στο Μιλάνο το 2014.