Αυτοπροσωπογραφίες και σχόλια
Σαχίνης Ξένης (1954)
2007 | 140 x 100 εκ
Plexiglass, καθρέφτης, χαρτί
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C415
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Ψηφιακή εκτύπωση
Θέμα: Ανθρώπινη φιγούρα, Αυτοπροσωπογραφία, Σύγχρονη τέχνη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Στα έργα του «Αυτοπροσωπογραφίες και Σχόλια» ο Ξενής Σαχίνης συνεχίζει τις αναζητήσεις του σχετικά με τον ρόλο της εγχάραξης στην απόδοση της εικόνας που έχει ήδη ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και που τον έχουν οδηγήσει στη χρήση του plexiglas. Ο καλλιτέχνης εφαρμόζει την ακιδογραφία στο plexiglas, χρησιμοποιεί συχνά καθρέφτες τόσο για τον αντικατοπτρισμό του ειδώλου όσο και για τον πολλαπλασιασμό του, τεχνητό φως, εντάσσει τα ψηφιακά μέσα στις τεχνικές του.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Ξενής Σαχίνης γεννήθηκε το 1954 στη Θεσσαλονίκη. Γιος του καλλιτέχνη Νίκου Σαχίνη, ήρθε σε επαφή με την τέχνη από πολύ νεαρή ηλικία και στράφηκε προς αυτήν. Σπούδασε χαρακτική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τους Κ. Γραμματόπουλο και Β. Βασιλειάδη αντίστοιχα και αποφοίτησε το 1978. Στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική στην École des Beaux-Arts με δάσκαλο τον V. Guignebert (1981-1985). Ένα χρόνο μετά και ενώ έχει επιστρέψει στην Ελλάδα ξεκινά να διδάσκει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και το 2009 εκλέγεται τακτικός καθηγητής και διευθυντής του εργαστηρίου χαρακτικής. Ακόμη, διοργάνωσε σεμινάρια χαρακτικής και συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια και επιτροπές, ενώ το 1997 ίδρυσαν μαζί με τον Μανόλη Γιανναδάκη το ερευνητικό κέντρο-εργαστήρι χαρακτικής «Ήλιος» στο Δήμο Νεάπολης-Συκεών. Το έργο του πολυσχιδές διερευνά τον τρόπο παραγωγής της εικόνας. Αφορμάται από τη ζωγραφική και τη χαρακτική, στην πορεία όμως οι δυο αυτές τέχνες πορεύονται παράλληλα στο έργο του και συνενώνονται για να οδηγηθεί σταδιακά στη δημιουργία κατασκευών με ξύλο και λαμαρίνα, ενώ μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ξεκινά να χρησιμοποιεί και το Plexiglas, δημιουργώντας μια μεγάλη σειρά έργων στα οποία λειτουργεί ως πρωτεύον υλικό. Πραγματοποίησε μια σειρά ατομικών εκθέσεων, οι οποίες ξεπερνούν τις σαράντα, ενώ συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1997 έλαβε μέρος στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου απέσπασε το βραβείο χαρακτικής καθώς και σε διεθνείς εκθέσεις χαρακτικής (Αίγυπτο, Αμερική, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Εσθονία, Ιταλία, Ολλανδία, Σλοβακία).