Κορμός κόρης
Δεκουλάκος Ηλίας (1929-1998)
1972 | 146 x 114.5 εκ
Αερογράφος
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης | Συλλογή Αλέξανδρου και Δωροθέας Ξύδη
MCA.MMCA.C302
Δωρεά Αλέξανδρου και Δωροθέας Ξύδη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής
Θέμα: Ανθρώπινη μορφή, Γυμνό, Σύγχρονη τέχνη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Το έργο «Κορμός Κόρης» ανήκει στη μεγάλη ενότητα έργων που φιλοτεχνεί ο Δεκουλάκος στα χρόνια της δικτατορίας του 1967, όπου οδηγείται σε μια ζωγραφική σκληρού φωτογραφικού ρεαλισμού με έντονα τα στοιχεία της κοινωνικής κριτικής και της πολιτικής παρέμβασης. Η ενότητα αυτή, η οποία αποτελείται κατά κύριο λόγο από έργα μεγάλων διαστάσεων, προκάλεσε σκάνδαλο όταν επρόκειτο να παρουσιαστεί το 1973 στην ατομική του έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών «Χίλτον», αφού παρουσίαζε συνθέσεις, φιλοτεχνημένες με αερογράφο, στις οποίες μεγεθυσμένα ανθρώπινα μέλη και αντικείμενα συνυπάρχουν σε ακραία προκλητικούς και εύγλωττους συνδυασμούς.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Ηλίας Δεκουλάκος γεννήθηκε το 1929 στην Αθήνα. Το 1956 απέκτησε δίπλωμα ζωγραφικής από τη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ενώ ακόμη μαθήτευσε στο πλευρό του Σπ. Παπαλουκά. Την περίοδο 1960-1968 εργάστηκε ως καθηγητής στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ινστιτούτου, και στη συνέχεια δίδαξε στο Ιδιωτικό του Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών ζωγραφικής. Το 1982 εξελέγη καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ. στην οποία παρέμεινε έως το 1988, όταν και παραιτήθηκε καθώς διαφωνούσε με τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Σχολή. Το 1989 εξελέγη Ομότιμος Καθηγητής. Τα πρώιμα ζωγραφικά του έργα της δεκαετίας του 1960 κινούνται στο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στην πορεία, όμως, εφορμώντας από μια εσωτερική ανάγκη να σχολιάσει την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα οδηγείται σε ένα είδος σκληρού φωτορεαλισμού με την τεχνική του αερογράφου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 επιχειρεί να σχολιάσει την αλλοτρίωση του ανθρώπου από την τεχνολογία. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 επιλέγει να εκφραστεί μέσα από πιο σύνθετα εκφραστικά μέσα και στρέφεται σε κατασκευές, εγκαταστάσεις και βίντεο. Στην τελευταία φάση της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας στράφηκε στην τοπιογραφία δημιουργώντας μια σειρά τοπία από τη Μάνη και την Αθήνα.