Μενου

Η Ναυτία του Χρόνου και οι χελώνες του Κεραμεικού

Λαζόγκας Γιώργος (1945-2022)

Μεταπολίτευση (1974-σήμερα)


Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

MCA.MMCA.C256

Δωρεά του καλλιτέχνη


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ

Είδος έργου: Εγκατάσταση


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Γιώργος Λαζόγκας, με την πρώτη του έκθεση, κολλά στην επιφάνεια των έργων του, φωτοτυπίες και ακανόνιστου μεγέθους διαφανή ή χρωματιστά χαρτιά, πολλά από τα οποία στη συνέχεια ξύνει και αποκολλά, επιθυμώντας να αποδώσει την έννοια του παλίμψηστου. Η ζωγραφική του είναι χειρονομιακή και ενστικτώδης με επίκεντρο το σχέδιο. Με άμεσο τρόπο καταγράφονται ο συναισθηματικός του κόσμος και οι αντιλήψεις του για φιλοσοφικές έννοιες, όπως ο χρόνος, ενώ ταυτόχρονα αναζητά αρχέτυπα και εικόνες απ’ την κλασική αρχαιότητα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τα περισσότερα έργα αποτελούνταν από συνθέσεις σε λευκό φόντο, πάνω στις οποίες τοποθετούνταν κομμάτια έγχρωμων φωτογραφιών από λεπτομέρειες της διακόσμησης αγγείων και από αγάλματα της κλασικής περιόδου(όπως αυτό του Απόλλωνα απ’ το αέτωμα του ναού του Δία στην Ολυμπία). Σε αυτά τα έργα το στοιχείο του χρόνου εμφανίζεται με διαφορετική διάσταση: ενώ σε προηγούμενες περιόδους το πέρασμα του περνά μέσα από τα διαδοχικά στρώματα της επιφάνειας, τώρα χρησιμοποιείται περισσότερο η αναδρομή στο ιστορικό καλλιτεχνικό παρελθόν.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ο Γιώργος Λαζόγκας γεννήθηκε το 1945 στη Λάρισα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. (1963-1970) και στη συνέχεια με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης πραγματοποίησε σπουδές ζωγραφικής στην Ecole des Art Decoratifs στο Παρίσι (1976). Δίδαξε σχέδιο και ζωγραφική στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Α.Π.Θ. (1982-1999) και το 2008 εξελέγη καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας, όπου δίδαξε έως το 2012. Από τα πρώιμα έργα του ο Λαζόγκας διαμόρφωσε μια προσωπική γραφή, η οποία είναι χειρονομιακή και ενστικτώδης, καταγράφει τις προσωπικές του αντιλήψεις, τα βιώματα, τα συναισθήματα. Δίνει μεγάλη έμφαση στο σχέδιο, το οποίο διατρέχει όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας, ενώ σταδιακά εμπλουτίζει το έργο του με διάφορα μέσα: ζωγραφική, εγκαταστάσεις, βίντεο, φωτογραφία, χαρακτικά ανάλογα με τις εκφραστικές του ανάγκες. Στα έργα του είναι εμφανείς οι επιρροές από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και κυρίως από τη μυθολογία, καθώς και από την κουλτούρα της Μεσογείου. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει βραβευτεί (1982, Prix Europe, Οστάνδη, Βέλγιο). Το 2008 δημιούργησε τη μόνιμη εγκατάσταση με τίτλο «Διαδρομές» για το Σταθμό Ελαιώνας του Μετρό της Αθήνας. Πέθανε στην Αθήνα το 2022.