Τρεις και πέντε
Γεωργίου Απόστολος (1952)
2006 | 260 x 230 εκ
Ακρυλικό σε καμβά
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C217
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο ζωγραφικής
Θέμα: Ανθρώπινη φιγούρα, Σύγχρονη τέχνη, Σύνθεση
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Ο τίτλος του έργου του Απόστολου Γεωργίου "Τρεις και πέντε" υποδηλώνει πιθανότατα την ώρα, τον χρόνο: είναι τρεις και πέντε. Τον χρόνο, που η ζωγραφική σταματά. Τον χρόνο που μπορεί να υπονοεί είτε την απουσία οποιουδήποτε γεγονότος είτε την παρουσία ενός γεγονότος που εμείς δεν γνωρίζουμε, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα έγκλημα. Οι δείκτες αυτού του ρολογιού δημιουργούνται από ανθρώπινα σώματα, τα οποία διαπλέκονται, κουβαλώντας το ένα το άλλο. Σ’ αυτή τη συνθήκη σταθερότητας και ανασφάλειας μαζί, η πραγματικότητα δεν ορίζεται μόνο από τα άτομα και τα γεγονότα, αλλά και από το ψυχολογικό τους βάρος.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Απόστολος Γεωργίου γεννήθηκε το 1952 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε σε μια εύπορη, καλλιτεχνική οικογένεια -με πατέρα και μητέρα πιανίστες. Το 1971 έφυγε για σπουδές αρχιτεκτονικής στη Βιέννη, τις οποίες εγκατέλειψε το 1973 για να σπουδάσει ζωγραφική στην Accademia di belle Arti της Φλωρεντίας (αποφ. 1975). Το 1980 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Σκόπελο, όπου ζει και εργάζεται έκτοτε. Το έργο του, κατεξοχήν ανθρωποκεντρικό, διακρίνεται για τη συχνή επανάληψη συνηθισμένων και τυπικών εικόνων, η οποία δημιουργεί εικονογραφικά στερεότυπα, που αποβάλλουν τον αφηγηματικό τους χαρακτήρα κι λειτουργούν εντελώς συμβολικά. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1973 στη Γκαλερί ΖΜ στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησαν πολλές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με πιο σημαντικές την αναδρομική έκθεση στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης (1993) και την έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2011). Ακόμη, συμμετείχε σε μια σειρά ομαδικών εκθέσεων μεταξύ των οποίων στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα στην Αθήνα (1988), στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα (διοργάνωση: Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, 1989), στη Wigmore Gallery του Λονδίνου (1997), στη Galerie Kienzle & Gmeiner του Βερολίνου (1998), στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, στην Αθήνα (2001), στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Καλαμπάκας και στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στο Μέτσοβο ("Οι Πρωτοπόροι", Συλλογή Μπέλτσιου, 2002), στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, στην Αθήνα ("Outlook", 2003, βραβείο ΔΕΣΤΕ), στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στη Θεσσαλονίκη ("Ποιος είναι εδώ;" 2007 & 1η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, 2007, "Τόπος", 2008), στην ομαδική έκθεση Gazon Rouge στην Αθήνα (2004) κ.α.