ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ο Victor Brauner γεννήθηκε το 1903 στη Piatra Neamt, μια μικρή πόλη των Καρπαθίων στη Pουμανία. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Kαλών Tεχνών του Bουκουρεστίου (1919-1921) και στην ιδιωτική σχολή του H. Igiroseanu. Tο 1924, σε ηλικία 21 ετών, πραγματοποίησε την πρώτη ατομική του έκθεση στο Bουκουρέστι. Ασχολήθηκε με τις καλλιτεχνικές εκδόσεις: δημιουργός του περιοδικού 75PH στο οποίο δημοσίευσε το κείμενο «Manifeste de la Pictopoesie», συντάκτης του διεθνούς περιοδικού Punct, όπου δημοσίευε κονστρουκτιβιστικά έργα, συνεργάτης του περιοδικό Unu (1928), που είχε ντανταϊστικές κατευθύνσεις. Το 1933 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου το 1933 ο Tanguy τον φέρνει στο περίφημο καφέ της Place Blanck, τόπο συνάντησης των υπερρεαλιστών. Συνδέθηκε αμέσως με το υπερρεαλιστικό κίνημα, διαμορφώνοντας τη δικό του προσωπικό ιδίωμα. Μεταξύ 1935 και 1938 διέμεινε στο Bουκουρέστι, όπου προσπάθησε να συντηρήσει στους καλλιτεχνικούς κύκλους το ενδιαφέρον για τον υπερρεαλισμό. Επιστρέφοντας στο Παρίσι το 1938, έχασε το αριστερό του μάτι επάνω σε έναν καβγά στον οποίο ο ίδιος παρίστατο ως μάρτυρας. Σε αρκετά έργα της περιόδου 1930-1938 ο καλλιτέχνης, έχοντας ίσως μια έμμονη προαίσθηση, αυτοπροσωπογραφείται με βγαλμένο μάτι ή με τα μάτια κλειστά. Στη διάρκεια του πολέμου ο Brauner βρήκε καταφύγιο σ' ένα μικρό χωριό των Άλπεων, όπου παράλληλα με το διάβασμα Γερμανών Pομαντικών μυήθηκε στον κόσμο της αλχημείας, των Tαρό και της Kαβάλλα, από όπου αντλεί τα θέματά του προσδίδοντας στα έργα του ένα έντονο εσωτεριστικό περιεχόμενο. Συμμετείχε στην έκθεση O Yπερρεαλισμός το 1947. Ένα χρόνο αργότερα πραγματοποίησε την πρώτη μεγάλη έκθεση με 100 έργα, ενώ παράλληλα έκοψε οριστικά τους δεσμούς του με τους υπερρεαλιστές. Συνεργάστηκε με τον Matta και ξεκινήσε μια περίοδος σολιψισμού και επιστροφής στο εγώ, κατά την οποία ο καλλιτέχνης αυτοβιογραφείται μέσα από φανταστικές σειρές έργων. Στη δεκαετία του '60 επανήρθε σε πιο απλουστευμένες φόρμες και το 1966 εκπροσώπησε τη Γαλλία στη Biennale της Bενετίας. Πέθανε τον ίδιο χρόνο.