Φωτιές στην πόλη, Εικόνα στην ύλη και προσθήκη
Παπασπύρου Ρένα (1938)
1988 - 1990 | 235 x 440 εκ
Strappo, πανί, χρώμα, ηλεκτρικό φως
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C691
Δωρεά της καλλιτέχνιδας
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Εγκατάσταση
Θέμα: Σύνθεση, Εγκατάσταση, Σύγχρονη τέχνη, Έργα τέχνης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Στο έργο «Φωτιές στην πόλη. Εικόνα στην ύλη και προσθήκη» η Ρένα Παπασπύρου με βασικό υλικό της τους αποτοιχισμένους ρόδινους τοίχους ενός καμένου σπιτιού, επεμβαίνει δραστικά, όπως και σε προηγούμενες φάσεις της δουλειάς της με ποικιλία υλικών (χρώμα, πανιά) αναζητώντας πιο ευανάγνωστες, πιο «μορφοποιημένες» εικόνες. Εδώ όμως προσθέτει το ηλεκτρικό φως, το οποίο σύμφυτο με το θέμα, ενισχύει το δραματικό στοιχείο.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Η Ρένα Παπασπύρου γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και μωσαϊκό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1958-1961). Έφυγε για το Παρίσι την ίδια χρονιά για να συνεχίσει τις σπουδές της στην École des Beaux-Arts (1961-1967). Δίδαξε στην ΑΣΚΤ Αθήνας από το 1993 ως τη συνταξιοδότησή της και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη διευθύντρια εργαστηρίου της Σχολής (Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής). Το 2006 εξελέγη ομότιμη καθηγήτρια. Στο έργο της διερεύνησε εξαντλητικά τις δυνατότητες της ύλης και του σχεδίου. Χρησιμοποίησε ευρεθέντα και readymade υλικά (ξύλα, λαμαρίνες, άσφαλτος, μωσαϊκά πλακάκια), προερχόμενα αποκλειστικά από τον αστικό χώρο –το «τοπίο της πόλης», όπως η ίδια το ονόμασε το 1980–, καθώς και την τεχνική της αποτοίχισης, για να επισημάνει τα διάφορα «επεισόδια» που φέρει πάνω της μια επιφάνεια, αλλά και τις συνειρμικές εικόνες –«εικόνες στην ύλη»– που γεννιούνται κατά τη θέασή τους. Από την δεκαετία του ’90 και μετά, δημιούργησε πολλές εγκαταστάσεις και περιβάλλοντα, ειδικά μεγάλων διαστάσεων, ως προς αυτή την κατεύθυνση. Έχει παρουσιάσει το έργο της σε 25 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με πιο πρόσφατη το 2003 στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου. Συμμετείχε σε περισσότερες από εκατόν πενήντα ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις, από τις οποίες ξεχωρίζουν οι: Avanguardia e Sperimentazione (Βενετία 1978), Ευρωπάλια (Βρυξέλες, 1982), Biennale Sao Paulo (1983), Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου (Αθήνα, 1992), Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη – Αρχείο Δεσμός», (Θεσσαλονίκη 2000), One Person΄s Materialism is Another Person΄s Romanticism (Γλασκόβη 2012), Έκθεση-Αφιέρωμα για την αίθουσα τέχνης Δεσμός από τη συλλογή του ΜΜΣΤ, (Θεσσαλονίκη 2014), Εν αρχή ην ο Λόγος-Έννοιες-Εικόνες-Γραφή (Κίνα, 2018) κ.ά.