Singapore E.I
Κατζουράκης Μιχάλης (1933)
2005 | 145 x 96.5 x 46.5 εκ
Ορείχαλκος, ηλεκτροστατική βαφή
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C679
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Έργο τέχνης μεικτής τεχνικής
Θέμα: Σύνθεση, Σύγχρονη τέχνη, Μεικτή τεχνική, Έργα τέχνης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Στα πρώτα έργα του Μιχάλη Κατζουράκη, η θεματική αφετηρία προέρχεται από τον κόσμο των καθημερινών αντικειμένων. Η έρευνα του τον προσανατολίζει στην ανάδειξη των θεμελιωδών γεωμετρικών στοιχείων, έτσι όπως προκύπτουν από τους συσχετισμούς της οριζόντιας και της κάθετης γραμμής και την αλληλεπίδραση των χρωματικών σχέσεων. Παράλληλα με τη ζωγραφική επεμβαίνει στο χώρο, είτε μέσω του χρώματος είτε μέσω τρισδιάστατων κατασκευών. Μέσα από την ίδια τη ζωγραφική ή γλυπτική διεργασία, ο Μιχάλης Κατζουράκης διυλίζει τις πρώτες θεματικές του αφορμές που σχεδόν πάντα είναι για οπτικά ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος και τα οποία αναφέρονται σε επιλεκτικές καταγραφές της μνήμης.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Μιχάλης Κατζουράκης γεννήθηκε το 1933 στην Αλεξάνδρεια και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα το 1938. Σε πολύ νεαρή ηλικία παρακολούθησε μαθήματα στο εργαστήριο του Θ. Απάρτη (1946). Το 1951 πήγε στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική με τον André Lhote, σχέδιο στην Académie de la Grande Chaumière και σύνθεση αφίσας με τον Paul Colin (1952-1955). Επιστρέφοντας στην Αθήνα, έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση (1955, Πέην), και ξεκίνησε μαθήματα γλυπτικής στην ΑΣΚΤ με τον Μ. Τόμπρο (1955-58). Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας γραφικών τεχνών και την περίοδο 1960-1967 διετέλεσε καλλιτεχνικός σύμβουλος στον ΕΟΤ. Το 1962 ίδρυσε με τον Φρέντυ Κάραμποττ το Διαφημιστικό Κέντρο Αθηνών «Κ&Κ» και το 1965 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα για τη συμβολή του στο ελληνικό design.Το 1976 συμμετείχε στην ομάδα «Διαδικασίες-Συστήματα», ενώ από την επόμενη χρονιά πέρασε σε έργα μεγάλης κλίμακας, με χρήση πολλαπλών μέσων και ποικίλων υλικών. Προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και στον τομέα του design, που τον απασχολούσε παράλληλα με το κυρίως εικαστικό του έργο. Στις επόμενες φάσεις της δουλειάς του παρουσίασε και άλλες πτυχές του έργου του, που αναφέρονται είτε σε καθαρά ζωγραφικές αναζητήσεις είτε στη σχέση μεταξύ τέχνης και καθημερινού περιβάλλοντος, με κατασκευές δύο ή τριών διαστάσεων, επίτοιχες ή εγκατεστημένες στο χώρο. To 1997, το μνημειακών διαστάσεων γλυπτό του Incontri, παρουσιάστηκε στη Βενετία, σε πλωτή εξέδρα. Το 2006 δημιούργησε το έργο Μαζαρέκο για το Σταθμό Πανόρμου του αθηναίκού Μετρό. Τιμήθηκε με βραβεία στον Διεθνή Διαγωνισμό Τουριστικής Αφίσας (Λιβόρνο, 1961,1962), επτά βραβεία Rizzoli (1964-1969), Α΄ βραβείο Μπιενάλε του Brno (1972), βραβείο Γερμανικού Τύπου στην Biennale Internationale d’ Art de la Colonne Morris (Μόναχο, 1989). Η εκθεσιακή του δραστηριότητα ήταν έντονη, εντός και εκτός Ελλάδας. Το 2001 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το 2002 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών παρουσιάστηκε αναδρομική έκθεση με ζωγραφικά έργα, κατασκευές και γλυπτά των ετών 1965-2001. Το γραφιστικό του έργο παρουσιάστηκε το 2008-2009 στην έκθεση ∆ιαδρομές Design Routes (Μουσείο Μπενάκη οδού Πειραιώς και Πολιτιστικό Κέντρο Πατρών του ΜΙΕΤ, 2008 / Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2009).