Au risque de se perdre (ou souvenir de Thessalonique)
Raynaud Patrick (1946)
1986 | 110 x 80 x 170 εκ
Ξύλο
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
MCA.MMCA.C608
Δωρεά του καλλιτέχνη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Κατασκευή
Θέμα: Σύνθεση, Κατασκευή, Σύγχρονη τέχνη
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Στο έργο του Patrick Raynaud “Au risque de se perdre (ou souvenir de Thessalonique)”, όπως και στις περισσότερες από τις γλυπτικές κατασκευές του εντοπίζονται οι επιρροές και η εξοικείωση του Raynaud με τον κινηματογράφο. H επανάληψη των καρέ του φιλμ στις περισσότερες από τις συνθέσεις του, οι οποίες γεννιούνται από το ντεκουπάρισμα, το ξεδίπλωμα και την ανάπτυξή τους στο χώρο διαμορφώνουν στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα ανάπτυγμα που θυμίζει γνωστά σημεία της Θεσσαλονίκης, ένα έργο αφιέρωμα στη Θεσσαλονίκη, ένα σουβενίρ όπως ο ίδιος ο καλλιτέχνης σημειώνει στον τίτλο του.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Patrick Raynaud γεννήθηκε το 1946 στην Carcassone της Γαλλίας. Σπούδασε φιλολογία (1964-1966) στην Tουλούζη και στη συνέχεια πραγματοποίησε σπουδές κινηματογράφου (1967-1970) στο Institut des Hautes Études Cinématographiques στο Παρίσι. Το διάστημα 1970-1973 εργάστηκε ως τεχνικός του σινεμά (μοντάζ) σε κινηματογραφικές ταινίες, μεταξύ των οποίων και το Trafic του Jacques Tati. Το 1972 σκηνοθέτησε μια ταινία αφιερωμένη στη Sonia Delaunay, που αποτέλεσε τη γαλλική συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Mόσχας. Tο 1973, ως διευθυντής παραγωγής, γύρισε ταινία για τον Robert Delaunay και συνέγραψε το δεύτερο βιβλίο του για παιδιά (13.824 παιχνίδια χρωμάτων, σχημάτων και λέξεων) με στόχο την εξοικείωσή τους με την τέχνη, ενώ την ίδια χρονιά εκδόθηκε το βιβλίο του με collage και φωτομοντάζ. Παράλληλα με το κινηματογραφικό του έργο, επιδόθηκε σε γλυπτικές κατασκευές από χαρτόνι, hardboard και κόντρα πλακέ, χρησιμοποιώντας κυρίως τη μέθοδο του ντεκουπαρίσματος, ενώ ακόμη ασχολήθηκε με τη φωτογραφία και το σχεδιασμό νέων τυπογραφικών γραμμάτων και παιγνιοχάρτων. Το 1977 βοήθησε την S. Delaunay στην εγκατάσταση δύο ψηφιδωτών για το Δήμο του Ivry και πραγματοποίησε την πρώτη ατομική του έκθεση στο Παρίσι. Συνέχισε τις έρευνές του στη ζωγραφική και την ανάπτυξη των κατασκευών ντεκουπάζ στο χώρο εκθέτοντας ομαδικά στο Παρίσι, την Aμιένη, τη Δρέσδη, τη Bρέστη, τη Pώμη και την Iαπωνία, καθώς και ατομικά στη Nικαία, το Παρίσι, την Tουλούζη, τη Λυόν, το Mονπελιέ και το Mιλάνο, ενώ στην Eλλάδα εξέθεσε το 1986 στο Mακεδονικό Kέντρο Σύγχρονης Tέχνης στη Θεσσαλονίκη. Το 2005 τιμήθηκε με τον τίτλο του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών.