ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ο Κλέαρχος Λουκόπουλος υπήρξε από τους πρωτοπόρους της υποδοχής και της καθιέρωσης των νεωτεριστικών γλυπτικών τάσεων στην ελληνική τέχνη. Οι ρεαλιστικές του προσπάθειες στα χρόνια του μεσοπολέμου, έδωσαν τη θέση τους, μεταπολεμικά, σε ανθρωποκεντρικά γλυπτά που διακρίνονται για την αρχαϊκή αφαιρετικότητά τους, έχοντας εμφανείς επιρροές από τα μυκηναϊκά ειδώλια. Κατά τη διάρκεια μιας «μεταβατικής περιόδου» μεταξύ 1955-60, διαπιστώνουμε ότι αλλάζει σελίδα στη δουλειά του: χρησιμοποιώντας κυρίως το μέταλλο οδηγείται σταδιακά σε περισσότερο αφαιρετικές και, εν συνεχεία, κονστρουκτιβιστικές αναζητήσεις με συμπαγείς γεωμετρικές συνθέσεις, που δομούνται με καθαρότητα, αυστηρότητα και λιτότητα. Το έργο "Τίρυνθα" εκφράζει μια διαφορετική προσπάθεια του καλλιτέχνη να μεταπλάσει το υλικό του σε εικόνα. Στερεομετρικοί όγκοι αρθρώνονται γύρω από ένα κενό, το οποίο έχει πλαστική σημασία, για να μεταδώσουν την ιδέα της προϊστορικής πόλης, δημιουργώντας ένα μνημειακό αποτέλεσμα παρά το μικρό του μέγεθος. Η περίπτωσή του σαφώς και συνδυάζει την αρχαϊκή παράδοση με τη νεωτερική, κάτι στο οποίο ούτως ή άλλως υπήρξε στροφή στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή του 20ού αιώνα. Και η παρακαταθήκη του υπήρξε σημαντικότατη: εκπροσώπησε τη χώρα σε πολλές διεθνείς εικαστικές διοργανώσεις (π.χ. 28η και 33η Μπιενάλε τη Βενετίας το 1956 και 1966, 5η Μπιενάλε του Σάο Πάολο, 3η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας κ.ά.), ενώ ουκ ολίγες υπήρξαν και οι τιμητικές διακρίσεις του (π.χ. Υποτροφία του Ιδρύματος Ford, Μετάλλιο της Πανελλήνιας του 1948, Βραβείου του Ελληνικού τμήματος της AICA το 1963, Εθνικό Αριστείο Τέχνης το 1972, το οποίο και δε δέχτηκε, εκφράζοντας την αντίθεσή του στο τότε πολιτικό καθεστώς στην Ελλάδα), που τεκμηριώνουν όχι μόνον την καλλιτεχνική του ταυτότητα, αλλά και την πολιτική του στάση. Μια από τις δουλειές που έφερε πιο κοντά στο ελληνικό κοινό το έργο του ήταν οι γλυπτικές του συνθέσεις για τον ΕΟΤ (μεταξύ 1962-1966), που είχαν τοποθετηθεί στα Ξενία της χώρας, ένα εκ των οποίων είναι κι αυτό του Παλιουρίου, γλυπτό που σήμερα επίσης βρίσκεται στη μόνιμη συλλογή του MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.