ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ο Δημήτρης Σούλας (Thessaloniki, 1938) σπούδασε οικονομικά στο Μόναχο όπου παρακολούθησε και μαθήματα της Σχολής της Φρανκφούρτης. Το 1959 επισκέφθηκε στο Αμβούργο την έκθεση «The Family of Man» η οποία τον επηρέασε και ξεκίνησε να φωτογραφίζει ερασιτεχνικά. Το 1964 προσελήφθη από μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία με έδρα το Μόναχο, εργασία από την οποία απολύθηκε το 1967 εξαιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης. Ξεκίνησε να δουλεύει ως ελεύθερος φωτορεπόρτερ και σύντομα συνεργάστηκε με το Associated Press και αργότερα με το πρακτορείο Magnum. Με την πτώση της Δικτατορίας το 1974, διακόπτει την πορεία του ως φωτορεπόρτερ και στρέφεται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το 2004, δωρίζει το αρχείο του στο φωτογραφικό τμήμα του Δημοτικού Μουσείου του Μονάχου το οποίο το 2008 οργάνωσε σε συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας Thessalonikiς περιοδεύουσα έκθεση με τίτλο Στιγμιότυπα. Φωτογραφίες του Δημήτρη Σούλα 1967-1974. Οι φωτογραφίες του Σούλα περιλαμβάνουν τόσο επαγγελματικές αναθέσεις, καλύπτοντας κάθε είδος ρεπορτάζ, όσο και προσωπικό έργο. Παράλληλα στρέφει τον φακό του στους ξένους εργάτες, την οργισμένη γενιά του ΄68 και τη δυναμική παρουσία της στους δρόμους του Μονάχου, την κοινωνία της αφθονίας, την Τρίτη ηλικία, τους ανθρώπους του περιθωρίου και των κοινωνικών μειοψηφιών, ενώ ταυτόχρονα κινείται στα σαλόνια των δεξιώσεων και των επιδείξεων μόδας. Στη θεματολογία του φωτογράφου συμπεριλήφθηκαν και οι επεισοδιακοί Ολυμπιακοί Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στο Μόναχο το 1972. Ο Δημήτρης Σούλας επέδειξε άνετη προσαρμογή στη σύλληψη χαρακτηριστικών και ασυνήθιστων στιγμιότυπων από πλήθος αθλημάτων καλύπτοντας εν εκτάσει στιγμές από τη διοργάνωση που σφραγίστηκε από αιματηρά συμβάντα. Η συγκεκριμένη λήψη πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο μετά και αποτυπώνει ένα στιγμιότυπο από μια σκηνή εργασίας με πλήθος ανδρών που εξελίσσεται μπροστά από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Σε μια εικόνα που αντικατοπτρίζει τον απόηχο της επόμενης μέρας, οι εργάτες απαθανατίζονται σε κυκλική διάταξη να καθαρίζουν τα λιμνάζοντα νερά που βρίσκονται μπροστά από το Ολυμπιακό Στάδιο με τους χαρακτηριστικούς μεγάλους κυρτούς θόλους από ακρυλικό τζάμι, οι οποίοι κατασκευάστηκαν με πρόθεση το γήπεδο να μοιάζει με τις Άλπεις.