ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ο Δημήτρης Σούλας (Thessaloniki, 1938) σπούδασε οικονομικά στο Μόναχο όπου παρακολούθησε και μαθήματα της Σχολής της Φρανκφούρτης. Το 1959 επισκέφθηκε στο Αμβούργο την έκθεση «The Family of Man» η οποία τον επηρέασε και ξεκίνησε να φωτογραφίζει ερασιτεχνικά. Το 1964 προσελήφθη από μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία με έδρα το Μόναχο, εργασία από την οποία απολύθηκε το 1967 εξαιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης. Ξεκίνησε να δουλεύει ως ελεύθερος φωτορεπόρτερ και σύντομα συνεργάστηκε με το Associated Press και αργότερα με το πρακτορείο Magnum. Με την πτώση της Δικτατορίας το 1974, διακόπτει την πορεία του ως φωτορεπόρτερ και στρέφεται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το 2004, δωρίζει το αρχείο του στο φωτογραφικό τμήμα του Δημοτικού Μουσείου του Μονάχου το οποίο το 2008 οργάνωσε σε συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας Thessalonikiς περιοδεύουσα έκθεση με τίτλο Στιγμιότυπα. Φωτογραφίες του Δημήτρη Σούλα 1967-1974. Οι φωτογραφίες του Σούλα περιλαμβάνουν τόσο επαγγελματικές αναθέσεις, καλύπτοντας κάθε είδος ρεπορτάζ, όσο και προσωπικό έργο. Παράλληλα στρέφει τον φακό του στους ξένους εργάτες, την οργισμένη γενιά του ΄68 και τη δυναμική παρουσία της στους δρόμους του Μονάχου, την κοινωνία της αφθονίας, την Τρίτη ηλικία, τους ανθρώπους του περιθωρίου και των κοινωνικών μειοψηφιών, ενώ ταυτόχρονα κινείται στα σαλόνια των δεξιώσεων και των επιδείξεων μόδας. Στο πλαίσιο των φωτογραφικών του ρεπορτάζ ο Δημήτρης Σούλας απαθανατίζει τόσο την έντονη και απρόβλεπτη ζωή του δρόμου όσο και συμβάντα που εκτυλίσσονται στο προστατευμένο και ελεγχόμενο περιβάλλον εσωτερικών χώρων. Η φωτογραφία αποτυπώνει ένα στιγμιότυπο που λαμβάνει χώρα το 1974 σε μουσειακό χώρο στην περιοχή της Maximilianstrasse του Μονάχου. Ο φακός του Δημήτρη Σούλα εστιάζει σε μια ομάδα ανθρώπων, δυο ηλικιωμένες γυναίκες και έναν νεαρό άνδρα, που στέκονται μπροστά από προθήκη και περιεργάζονται με το βλέμμα τους τα περίτεχνα διακοσμημένα εκθέματα που περιέχει διαβάζοντας τις λεζάντες με περισυλλογή. Ο φωτογράφος εκμεταλλευόμενος τη διαφάνεια του γυαλιού της βιτρίνας καταφέρνει να συμπεριλάβει στο κάδρο τόσο τα εκτιθέμενα αντικείμενα όσο και τις εκφράσεις των εικονιζόμενων μορφών μεταφέροντας το στιγμιότυπο στην ολότητά του.