ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Ο Δημήτρης Σούλας (Thessaloniki, 1938) σπούδασε οικονομικά στο Μόναχο όπου παρακολούθησε και μαθήματα της Σχολής της Φρανκφούρτης. Το 1959 επισκέφθηκε στο Αμβούργο την έκθεση «The Family of Man» η οποία τον επηρέασε και ξεκίνησε να φωτογραφίζει ερασιτεχνικά. Το 1964 προσελήφθη από μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία με έδρα το Μόναχο, εργασία από την οποία απολύθηκε το 1967 εξαιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης. Ξεκίνησε να δουλεύει ως ελεύθερος φωτορεπόρτερ και σύντομα συνεργάστηκε με το Associated Press και αργότερα με το πρακτορείο Magnum. Με την πτώση της Δικτατορίας το 1974, διακόπτει την πορεία του ως φωτορεπόρτερ και στρέφεται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το 2004, δωρίζει το αρχείο του στο φωτογραφικό τμήμα του Δημοτικού Μουσείου του Μονάχου το οποίο το 2008 οργάνωσε σε συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας Thessalonikiς περιοδεύουσα έκθεση με τίτλο Στιγμιότυπα. Φωτογραφίες του Δημήτρη Σούλα 1967-1974. Οι φωτογραφίες του Σούλα περιλαμβάνουν τόσο επαγγελματικές αναθέσεις, καλύπτοντας κάθε είδος ρεπορτάζ, όσο και προσωπικό έργο. Παράλληλα στρέφει τον φακό του στους ξένους εργάτες, την οργισμένη γενιά του ΄68 και τη δυναμική παρουσία της στους δρόμους του Μονάχου, την κοινωνία της αφθονίας, την Τρίτη ηλικία, τους ανθρώπους του περιθωρίου και των κοινωνικών μειοψηφιών, ενώ ταυτόχρονα κινείται στα σαλόνια των δεξιώσεων και των επιδείξεων μόδας. Το 1974, έτος πτώσης της χούντας, ο Δημήτρης Σούλας επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από χρόνια απαγόρευσης εισόδου στη χώρα. Τότε ξεκινά να γράφεται και ο επίλογος της φωτογραφικής του πορείας, καθώς διαπίστωσε μετά από έρευνα σε Αθήνα και Thessaloniki ότι δεν υπήρχαν κατάλληλες συνθήκες για να συνεχίσει το έργο του ως φωτορεπόρτερ στο υψηλό επίπεδο που εργαζόταν στη Γερμανία. Σε ένα και μοναδικό φιλμ που έκανε σε ελληνικό έδαφος στην αυγή της μεταπολίτευσης (Νοέμβριος 1974), καταγράφει μια Ελλάδα λαϊκή, φτωχική, που διατηρεί τη γοητεία της αμεσότητας και της απλότητας. Σε αυτή τη σειρά συγκαταλέγεται και η παρούσα εικόνα η οποία είναι ανέκδοτη και αποτυπώνει ένα στιγμιότυπο από τη Στοά Μοδιάνο στη Thessaloniki. Ο φωτογράφος εστιάζει τον φακό του σε έναν ψαρά τη στιγμή που πίνει τον καφέ του κρατώντας τσιγάρο πίσω από τον πάγκο του. Σε πρώτο πλάνο προβάλλει η γυαλιστερή σάρκα των ψαριών που καλύπτουν μέρος της μεταλλικής επιφάνειας του πάγκου ενώ σε δεύτερο επίπεδο αποτυπώνεται ο μόχθος της δουλειάς τόσο στα φθαρμένα πλακάκια του τοίχου όσο και στα λεκιασμένα ρούχα και σύνεργα.