Χωρίς τίτλο (Παραμύθι)
Κλιούν Ιβάν (1873-1943)
1908 | 17.1 x 25.3 εκ
Μολύβι, ακουαρέλα και γκουάς σε χαρτί
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
MMA.CC30
Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Σχέδιο
Θέμα: Ρωσική Πρωτοπορία, Τοπιογραφία, Συμβολισμός
Τεχνικές: Υδατογραφία
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Τα πρώτα χρόνια στη ζωγραφική ο Kliun πειραματίζεται με διάφορα είδη: ρεαλιστικά σκίτσα με όψεις της καθημερινής ζωής, ιμπρεσιονιστικά τοπία και αρκετά έργα που είναι έκδηλες οι επιρροές του συμβολισμού -κυρίως θεματολογικά- και που ο ίδιος αποκαλεί «νέο-ιμπρεσιονισμό». Το έργο «Χωρίς τίτλο (Παραμύθι)», το οποίο πραγματεύεται το μοτίβο της νύχτας και της μοναξιάς, αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Απεικονίζεται μια μοναχική ανθρώπινη φιγούρα σε ένα μπαλκόνι μέσα σε ένα μυστηριακό νυχτερινό τοπίο, όπου διακρίνεται ένα τρεμοφέγγισμα στο σκοτάδι, πιθανόν από λουλούδια ή φώτα. Η τεχνική που εφαρμόζει ο Kliun με τις κατακόρυφες γραμμές με μαλακό μολύβι, πάνω από τη ζωγραφισμένη με ακουαρέλα επιφάνεια, την οποία ξαναπερνά στη συνέχεια με ακουαρέλα, δημιουργεί αυτή τη μοναδική σχεδόν μυσταγωγική ατμόσφαιρα, η οποία αποτελεί ταυτόχρονα της αδρότητας και της ανομοιογένειας της ζωγραφικής επιφάνειας.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Ο Ivan Vasilyevich Kliun (Kliunkov) γεννήθηκε στο χωριό Μπολσίε Γκόρκι στην επαρχία Βλαντίμιρ. Από το 1881 έως το 1892 η οικογένεια μετακομίζει στην Καμένκα της Ουκρανίας για καλύτερες συνθήκες ζωής. Το 1892 ο Κλιουν μεταβαίνει στο Λομζ της Πολωνίας και πραγματοποιεί τις πρώτες σπουδές ζωγραφικής το 1896 στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας. Το 1898 εγκαθίσταται στη Μόσχα, όπου βρίσκεται και η οικογένειά του, εργάζεται ως λογιστής και συνεχίζει τη ζωγραφική. Επισκέπτεται τα εργαστήρια των καλλιτεχνών Ilya Mashkov και του Fedor Rerberg και εκεί γνωρίζει τον Kazimir Malevich. Την περίοδο 1911-1916 τελεί ιδρυτικό μέλος του καλλιτεχνικού συνεταιρισμού «Σαλόν της Μόσχας» και συμμετέχει στις εκθέσεις του. Συμμετέχει σε εκθέσεις της πρωτοπορίας από το 1913, γίνεται μέλος της ομάδας «Ένωσης Νεολαίας» και της κοινότητας «Βαλές Καρό», γνωρίζεται με πολλούς καλλιτέχνες και γίνεται συνοδοιπόρους τους. Την περίοδο 1918-1921 είναι διευθυντής του Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) και στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ). Το 1922 συμμετείχε στην Πρώτη Ρωσική Καλλιτεχνική Έκθεση στην Galerie Van Diemen στο Βερολίνο και στη συνέχεια στο Stedelijk Museum στο Άμστερνταμ. Τα επόμενα χρόνια συνεχίζει τη δημοσίευση θεωρητικών κειμένων, σχεδιάζει μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και ασχολείται με την εικονογράφηση βιβλίων. Στρέφεται προς τον Πουρισμό και δημιουργεί νεκρές φύσεις με εμφανείς τις επιρροές, ενώ το 1934 ανακοινώνει το ενδιαφέρον του για την επιστροφή στη ρεαλιστική ζωγραφική. Πεθαίνει στη Μόσχα το 1943.