Μελέτη για την "Καθιστή μορφή"
Ποπόβα Λιουμπόβ (1889-1924)
περ. 1913 | 26.7 x 21.2 εκ
Μολύβι σε χαρτί
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης | Συλλογή Κωστάκη
MMA.CC7
Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
Είδος έργου: Σχέδιο
Θέμα: Ανθρώπινη φιγούρα, Ρωσική Πρωτοπορία, Κυβοφουτουρισμός
Τεχνικές: Σχέδιο
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Η "Μελέτη για την Καθιστή μορφή" ανήκει στα έργα της κυβοφουτουριστικής περιόδου της Popona, η οποία αντιπροσωπεύεται με πληθώρα έργων. Η καλλιτέχνιδα αναπτύσσει τη μορφή στο χώρο και προσπαθεί από τις πρώτες τις μελέτες να αντιμετωπίσει την απόδοση του όγκου στο δισδιάστατο επίπεδο της ζωγραφικής επιφάνειας. Αναλύει το μοτίβο σε αφηρημένες γεωμετρικές φόρμες με επικρατέστερες τις καμπυλοειδείς και τις ορθογώνιες, προσπαθώντας να ομογενοποιήσει τον χώρο με σκιαγραφήσεις και πιο φωτεινά σημεία τα οποία δομούνται με φωτοσκιάσεις μέσω γεωμετρικών σχημάτων.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Η Liubov Sergeyevna Popova γεννήθηκε το 1889 στο Ivanovskoe, ένα χωριό πολύ κοντά στη Μόσχα. Από πολύ νεαρή ηλικία έδειξε το ενδιαφέρον της για τη ζωγραφική και ξεκίνησε μαθήματα ζωγραφικής. Πραγματοποίησε σπουδές φιλολογίας, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στα εργαστήρια των Stanislav Zhukovsky, Konstantin Yuon και Ivan Duon. Θέλοντας να διευρύνει την καλλιτεχνική της μόρφωση την περίοδο 1909-1911 ταξιδεύει στο Κίεβο, την Ιταλία και στο εσωτερικό της Ρωσίας, όπου έρχεται σε επαφή με τη ρωσική εικαστική παράδοση και την τέχνη της Αναγέννησης. Οι επιρροές από αυτά της τα ταξίδια αποτυπώνονται άμεσα και στα έργα της, καθώς αρχίζει να αναπτύσσει μια λιγότερο νατουραλιστική προσέγγιση. Τον χειμώνα του 1912-1913 επισκέπτεται το Παρίσι, έρχεται σε επαφή με τον Κυβισμό, εγγράφεται στην Academie de la Palette και ξεκινά η κυβοφουτουριστική περίοδος στα έργα της. Από το 1914 συμμετέχει στις εκθέσεις της ομάδας «Βαλές Καρό» και έχει συστηματική εκθεσιακή δραστηριότητα και πρωτοποριακή παρουσία στα κινήματα του Κυβοφουτουρισμού, του Σουπρεματισμού [μέλος της ομάδας «Σουπρέμους» του Καζιμίρ Μαλέβιτς] και του Κονστρουκτιβισμού. Το 1918 εντάσσεται στο προσωπικό των Ελεύθερων Κρατικών Καλλιτεχνικών Εργαστηρίων (ΣΒΟΜΑΣ) και το 1920 αναλαμβάνει καθηγήτρια και διδάσκει Θεωρία του Χρώματος στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ). Μέλος του ΙΝΧΟΥΚ από το 1920 αναλαμβάνει να γράψει ένα εγχειρίδιο σχετικά με τη διδασκαλία της τέχνης. Την περίοδο 1916-1921 δημιουργεί μια σειρά έργω που η ίδια ονομάζει «Ζωγραφικά Αρχιτεκτονήματα» και «Χωροδυναμικές κατασκευές». Παράλληλα, ασχολείται με το θέατρο και δημιουργεί σκηνικά και κοστούμια για τις παραστάσεις «Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς» του Κρόμελινκ και «Γη σε Αναβρασμό» του Τρετιακόφ, ενώ εργάστηκε και στο σχεδιασμό υφασμάτων και ενδυμάτων για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Υφασμάτων στη Μόσχα. Ακόμη, ασχολήθηκε με τη γραφιστική και την ένταξη της τέχνης στην παραγωγή και σχεδίασε αφίσες, εξώφυλλα περιοδικών, βιβλία, υφάσματα και πορσελάνες. Πέθανε το 1924 στη Μόσχα.