ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Η Χρύσα Ρωμανού γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Σπούδασε στο α’ μισό της δεκαετίας του 1950 στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στα εργαστήρια του Γ. Μόραλη και Α. Γεωργιάδη. Τα πρώιμα έργα της κινούνται στο χώρο της αφαίρεσης και από νωρίς γίνεται αντιληπτό πως επιχειρεί να δημιουργήσει μια προσωπική εικαστική γλώσσα. Μεταβαίνοντας το 1961 στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε έως την οριστική της επιστροφή στην Ελλάδα το 1981, έρχεται σε επαφή με πληθώρα καλλιτεχνών και ρευμάτων, γεγονός που υπήρξε καθοριστικό για την εξέλιξη της καλλιτεχνικής της πορείας. Η συνύπαρξή της με τον Νίκο Κεσσανλή, τόσο καλλιτεχνικά όσο και στην προσωπική τους ζωή, αποτυπώθηκε ποικιλοτρόπως στο έργο της. Οι ενότητες έργων «Μύθοι» (επεμβάσεις με αραιωμένο μπλε χρώμα στο πάτωμα, πάνω σε άσπρο φόντο με μαύρα περιγράμματα), οι μονοτυπίες «Επαναλήψεις» (τυπώματα, στα οποία χρησιμοποιεί παχύρρευστο λάδι για να δημιουργήσει με τη συνεχή χρήση και τις διαφορές και τις φθορές που προκαλούνται την αίσθηση της κίνησης) στη συνέχεια οι «Λαβύρινθοι», οι «Σκοποβολές», τα «Λούνα Παρκ», τα «Καζίνο», οι «Χάρτες» (όπου χρησιμοποιεί εικόνες φωτογραφικών ρεπορτάζ από περιοδικά και εφημερίδες), τα «Μεκανό» (τρισδιάστατες κατασκευές εμπνευσμένες από το παιδικό παιχνίδι) και στη συνέχεια οι σειρές αριθμημένων μεταξοτυπιών αποτελούν κύκλους δουλειάς που δημιουργήθηκαν στο Παρίσι. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα και έχοντας ήδη εντρυφήσει στην τεχνική του decollage από το Παρίσι δημιουργεί έργα που προκύπτουν από την αποκόλληση και την επικόλληση εικόνων σε επάλληλα στρώματα, αρχικά στην πίσω όψη μιας ζελατίνας και στη συνέχεια στο plexiglas, υλικό που θα χρησιμοποιήσει κατά κόρον στο έργο της έως το θάνατό της το 2006.