ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ο Κλέαρχος Λουκόπουλος γεννήθηκε στο Θέρμο της Αιτωλίας το 1906. Άρχισε να ενδιαφέρεται από νωρίς για την τέχνη παίρνοντας τα πρώτα μαθήματα σχεδίου από τον Κωνσταντίνο Μαλέα. Το 1924 φοίτησε για τρία χρόνια στη Νομική Σχολή Αθηνών, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα βιολιού στο Εθνικό Ωδείο και θεατρικού δράματος στο Εθνικό Θέατρο. Το 1934 μετακόμισε στο Παρίσι όπου σπούδασε γλυπτική στην Académie Colarossi (1934-1936) ενώ μετά τον πόλεμο μαθήτευσε στο εργαστήριο του Θανάση Απάρτη. Το έργο του τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις: Μετάλλιο στην Πανελλήνια Έκθεση (1948), Βραβείο Διεθνούς Έκθεσης Κριτικών Τέχνης από το ελληνικό τμήμα της AICA (1963), Α’ Κρατικό βραβείο (1972, το οποίο αρνήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς το δικτατορικό καθεστώς). Δραστήριο μέλος πολλών καλλιτεχνικών ομάδων (Αρμός, Άλφα, Ομάδα για την Επικοινωνία και την Τέχνη, Σύνδεσμος Σύγχρονης Τέχνης) συνέργησε αποφασιστικά στην υποδοχή των νεοτεριστικών γλυπτικών τάσεων στην Ελλάδα. Υπήρξε από τους πρωτοπόρους της υποδοχής και της καθιέρωσης των νεωτεριστικών γλυπτικών τάσεων στην ελληνική τέχνη. Οι ρεαλιστικές του προσπάθειες στα χρόνια του μεσοπολέμου, θα δώσουν τη θέση τους, μετά τον πόλεμο, σε γλυπτά που επιβάλλονται με το ανθρωποκεντρικό περιεχόμενο και την αρχαϊκή αφαιρετικότητά τους, ενώ εμφανείς είναι και οι επιρροές από τα μυκηναϊκά ειδώλια. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, χρησιμοποιεί κυρίως το μέταλλο και οδηγείται σε περισσότερο αφαιρετικές και, εν συνέχεια, κονστρουκτιβιστικές αναζητήσεις με συμπαγείς γεωμετρικές συνθέσεις, που δομούνται με καθαρότητα, αυστηρότητα και λιτότητα.