Μενου

Χώρος, Υποκείμενο, Αντικείμενο

Χατζηιωαννίδης Φώτης (1940)

44 x 20 x 19 εκ

Χαλκός


Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης | Δωρεά ΟΠΠΕΘ '97

MCA.SMCA.C528

Δωρεά του Ο.Π.Π.Ε.Θ. '97


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ

Είδος έργου: Γλυπτό

Θέμα: Αφηρημένη σύνθεση, Γλυπτική, Σύγχρονη τέχνη

Τεχνικές: Γλυπτική


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Οι μορφές του Φώτη Χατζηιωαννίδη διακρίνονται για τη στιβαρότητά τους. Συχνά μετουσιώνουν το όραμα της ένωσης μέσα από φόρμες που εισέχουν, εξέχουν, έλκονται, ενώ όπως στην περίπτωση του έργου «Χώρος, Υποκείμενο, Αντικείμενο», όπου η σύνθεση μπορεί αρχικά να εκληφθεί ως προτομή, παραπέμπει σε φαλλικό σύμβολο, τονίζοντας τα χαρακτηριστικά του ανδρικού φύλου και τη γυμνότητα.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1940. Σπούδασε γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1959-1965). Το 1971 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου πραγματοποίησε σπουδές γλυπτικής στη Staatliche Hochschule für bildende Kunst (1972-1977) με δάσκαλο τον B. Heiliger. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και από το 1988 εκλέχθηκε καθηγητής και δίδαξε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Η εξαιρετική επεξεργασία και ανάδειξη της υφής του υλικού (κυρίως χαλκού), η σχηματοποίηση και η συμβίωση αρχών που εκτείνονται από την κλασική έως τη σύγχρονη τέχνη, χαρακτηρίζουν τη γλυπτική του, που έχει ως κέντρο την ανθρώπινη μορφή και πιο συγκεκριμένα τον κορμό της, το torso, το οποίο, μέσα από διαδοχικές μεταπλάσεις και αφαιρέσεις, το συσχετίζει με φυσικά ή τεχνητά σχήματα. Όταν οι «Κορμοί» του παραπέμπουν όχι μόνο σε ανθρώπινες μορφές αλλά και σε κορμούς δέντρων ή εξαρτήματα μηχανών, γίνεται εμφανής η πρόθεσή του να αποδώσει τη δυναμική ενέργεια του κόσμου, την ενότητα ανθρώπου-φύσης-τεχνολογίας, ενώ οι συνθέσεις του αποπνέουν ένα διάχυτο ερωτισμό με φόρμες που ανακαλούν τα χαρακτηριστικά του φύλου.