ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ

Αναφορικά με το έργο του “Dada or not Dada” ο καλλιτέχνης βρίσκει έναυσμα στην έκθεση DADA, που πραγματοποιήθηκε 5 Οκτωβρίου 2004 – 9 Ιανουαρίου 2005 στο Center Pompidou, και στην βασική μουσειογραφική της ιδέα, η οποία θεωρήθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς κατάφερε να προσπελάσει το τεράστιο υλικό τόσο χρονολογικά όσο και γεωγραφικά. Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Πολλοί επισκέπτες συνδύασαν τις δυο διαδρομές και δημιούργησαν έτσι διαφορετικές εκδοχές του πνεύματος-κινήματος DADA (…). Την ίδια εποχή ο δακτύλιος του Παρισιού, καθώς και τα προάστια άλλων πόλεων της Γαλλίας, εφλέγετο. Ένα αίσθημα απειλής από τους εξεγερμένους νεαρούς βάραινε τους κατοίκους στα κέντρα των πόλεων, και ιδιαίτερα τους Παριζιάνους. Δύο ερώτημα κυριαρχούσαν. Το πρώτο, γιατί οι νεαροί εξεγερμένοι δεν εγκαταλείπουν τους χώρους παραμονής τους και δεν έρχονται στο κέντρο των πόλεων – εντέλει καταστρέφουν την υποδομή των συνοικιών τους και αφήνουν άθικτες τις υποδομές των «εχθρών» τους; Το δεύτερο, πού είναι το πραγματικό πνεύμα DADA στις αίθουσες του μουσείου ή στις νυχτερινές δράσεις των νεαρών επαναστατών; Μήπως η ακαδημαϊκή (έγκυρη αναμφίβολα) έκθεση, ήταν η απόδειξη της αποδυνάμωσης του DADA, αλλά και κάθε πρωτοπορίας; (…). Η φωτογραφία με τη γιαπωνέζα και την προσθήκη των ψηφιακών γραμμάτων υποδεικνύει την τύχη του παγκοσμιοποιημένου κόσμου, το επείγον του προβληματισμού αλλά και τη δυνατότητα παραγωγής έργου τέχνης μέσα από τις δυνάμεις της τεχνο-επιστήμης, που δεν παύουν να λειτουργούν ως βηματοδότες των μεταβολών στο σύγχρονο κόσμο. Η εικόνα υπονοεί ότι αν είναι να υπάρξει το DADA θα είναι DADA του σήμερα και του αύριο».